Γιώργος Κάρτερ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γιώργος Κάρτερ του Νικολάου (Κέρκυρα, 27 Ιανουαρίου 1928 - Αθήνα,
22 Ιουλίου 2012) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός θεάτρου και τηλεόρασης.
Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1928. Το πλήρες όνομά
του ήταν Γεώργιος-Αρμάνδος-Αλέξανδρος. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ και είναι
διπλωματούχος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Συνέχισε με σπουδές τηλεόρασης στην Αυστρία και την Ιταλία.
Από το 1949 ως το 1965 εργάστηκε στο ραδιόφωνο, όπου σκηνοθέτησε ραδιοχρονικά
και θεατρικά έργα κι έγραψε 500 περίπου εκπομπές, μεταξύ των οποίων τις σειρές «Σύγχρονη
Πνευματική Ελλάδα» και το ηχητικό ντοκιμαντέρ «Η Φωνή του 20ού αιώνα»,
το πρώτο που μεταδόθηκε από την Ελληνική Ραδιοφωνία και το Ρ.Ι.Κύπρου.
Από την έναρξη λειτουργίας της τηλεόρασης, το 1965, ήταν από
τα βασικά της στελέχη. Παράλληλα, δημοσιεύει σχετικά άρθρα σε εξειδικευμένα
περιοδικά (όπως την «Τεχνική Εκλογή») και συνεργάζεται σε εγκυκλοπαιδικά
λεξικά. Τα μελετήματά του για τα ΜΜΕ εγκαινίασαν την ελληνική βιβλιογραφία του
είδους. Έχει κάνει ανακοινώσεις κι ομιλίες, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο
εξωτερικό, ενώ διατηρούσε στήλη κριτικής ραδιοφώνου στην «Εκλογή» της
Ελένης Βλάχου και τηλεόρασης στις «Εικόνες» της εφημερίδας «Έθνος».
Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση το 1974, παρουσιάζει στην
Τηλεόραση τις «Ειδήσεις» κι εκπομπές της σειράς «Μια ταινία, μια
συζήτηση».
Στα Γράμματα εμφανίστηκε σε ηλικία δεκαεφτά χρονών με την
ποιητική συλλογή «Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου» κι ως τώρα έχουν
εκδοθεί 33 βιβλία του και τρία στο εξωτερικό. Έργα του μεταφράστηκαν στα
γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρουμανικά, τουρκικά, ουγγρικά, ισπανικά και
βουλγαρικά, δημοσιευμένα σε ξένες ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά.
Είναι επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και
επίτιμος γενικός γραμματέας της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.
Ο Γιώργος Κάρτερ διετέλεσε διευθυντής Τηλεόρασης της ΕΡΤ-1,
διευθυντής Ραδιοφωνίας-Τηλεόρασης της ΕΡΤ-2, μέλος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού
Συμβουλίου, Πρόεδρος της Ε. Ε. Λογοτεχνών, μέλος της COM.E.S (Ευρωπαίων
συγγραφέων) και επανειλημμένα πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού
θεάτρου. Το 1973 παρουσίασε το τηλεπαιχνίδι "Τηλεσταυρόλεξο".
Το πνευματικό και ποιητικό του έργο βράβευσε η Ακαδημία
Αθηνών, ο Δήμος της Φλωρεντίας με αργυρό μετάλλιο και τον τίτλο του επίτιμου
δημότη, ο Δήμος Αχιλλείων, η ΕΤ 3, το Ίδρυμα Αθ. Μπότση, καθώς και
ο Δήμος της Κέρκυρας με το "Μετάλλιο Αξιοσύνης". Τον τίμησαν, επίσης,
το 2009 ο Δήμος Καλαμαριάς κι ο Σύλλογος Κερκυραίων Θεσσαλονίκης.
Είναι αδελφός του ζωγράφου Ερνέστου Κάρτερ και νυμφευμένος με την γνωστή
βιολονίστρια Ισμήνη Χρυσοχόου.
Απεβίωσε αιφνιδίως την Κυριακή 22 Ιουλίου 2012 σε ηλικία 84
ετών στην Αθήνα.
Ποίηση
Στο χώρο των
Γραμμάτων εμφανίσθηκε το 1945 με τη ποιητική του συλλογή
"Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου". Άλλα ποιητικά έργα του, είναι:
"Δευτέρα
Παρουσία" (1948)
"Σάντερμαχ"
(1954)
"Απόψε η γη
καίει" (1958)
"Ποιήματα
5" (1965)
"Εσωτερική
υπόθεσις" (1974)
"Ποιήματα"
(1976)
"Ατομικός
Φάκελλος" (1982)
"Ενδόμηση"
(1991)
"Βιο-λογία"
(1994)
"Οίκος Ενοχής" (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών) (1999)
"Το λάλον αίμα (2003)
"Κατά παντός υπευθύνου" (2007)
«Η Μέθοδος των τριών + 1» (2009)
«111»
Δοκίμια - μελέτες
"Το
ραδιόφωνο και η αισθητική του" (1955)
"Γνωριμία με την Τηλεόραση" (1962)
"Ραδιόφωνο και Τηλεόραση" (1966)
"Εισαγωγή στη Τηλεόραση" (1966)
"Ιστορικά της Τηλεόρασης" (1979)
"Δοκιμές για την Τηλεόραση" (1976)
"Κείμενα Επικοινωνίας" (1981)
"Τηλεόραση: Θέσεις και καταθέσεις" (1986)
"Αναφορά στο ζωγράφο Ερνέστο Κάρτερ" (1996)
"Ο Ζωγράφος Γεώργιος Σαμαρτζής" (1997)
"Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις" (1998)
"Παναγιώτη Σ. Σαμαρτζή : «Καθημερούσιαι Ειδήσεις»
1854-67. Πρόλογος,επιμέλεια κειμένων (2000)
"Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Ιστορία και
ιστορίες" (2004)
"Ανιχνεύσεις και εκτιμήσεις", β΄ τόμος (2008)
"Οι δικοί μου της Κέρκυρας" (2009)
"Τέχνη και επικοινωνία" (2010)
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟ
"Επιστροφή στη Ρώμη" (1957)
ΚΡΙΤΙΚΗ
"Θεατρική θεώρηση" (1978)
"Κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης", α΄τόμος (1988)
"Κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης", β΄τόμος (1995)
ΔΙΣΚΟΙ ΗΧΟΥ
"Ο Μεγάλος Πόλεμος" (1967)
"7 χρόνια Δικτατορία" (1975)
"Ο 20ός αιώνας αρχίζει" (Συνεργασία με τον Φρ.
Γερμανό) (1976)
"Μεγάλες στιγμές του αιώνα μας" (1978)
"Φωνές της Λογοτεχνίας μας" (1978)
"Φωνές της Λογοτεχνίας μας" - Έλλη Αλεξίου (1985)
"Αφιέρωμα στο Μάνο Κατράκη" (1987).
Φιλμογραφία
Ελευθέριος
Βενιζέλος (1966)
Δυο κωθώνια στο
ναυτικό (1952)
Πηγές
«Who's Who» - Μέτρον
«Who is Who» - Hübner
Εγκυκλοπαίδεια
«Πάπυρος-Λαρούς»
Εγκυκλοπαίδεια
«Υδρία»
Νέα Ελληνική
Εγκυκλοπαίδεια
Μεγάλη Eγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
Βιογραφική
Εγκυκλοπαίδεια Ελλήνων Λογοτεχνών
Αρχεία Ελληνικής
Βιογραφίας (1830 - 2010) - Μέτρον
Εκδόσεις Γαβριηλίδης: «Ο Ποιητής Γιώργος Ν. Κάρτερ»,
Συλλογικός τόμος (2009)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
«Πέθανε
σε ηλικία 84 ετών ο Γιώργος Κάρτερ», άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Τα
Νέα», 24 Ιουλίου 2012.
Δύο βιβλία για το ποιητικό έργο του Γιώργου
Κάρτερ, από τις Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ
ΤΡΙΩΝ +1, του Γιώργου Κάρτερ
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΡΤΕΡ – Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
Οκτώ άνθρωποι των
Γραμμάτων μιλούν για το ποιητικό έργο του Γιώργου Κάρτερ
Tο βιβλίο Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΤΕΡ, που κυκλοφορεί από
τις Εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, αποτελεί ένα συλλογικό έργο με κείμενα ερμηνείας και κριτικής για το
ποιητικό έργο του Γιώργου Κάρτερ
γραμμένα από οκτώ κορυφαίους ανθρώπους των Γραμμάτων.
Συγκεκριμένα,
γράφουν για την ποίηση του Γιώργου Κάρτερ, οι εξής:
- Σωκράτης Λ.
Σκαρτσής: "Η ποίηση του Γιώργου Κάρτερ"
- Άνα Μαρία
Τουπάν: "Το 'συμπαγές σύμπαν' του ποιητή Γιώργου Κάρτερ", (μετάφραση
Elena Lazar)
- Δημήτρης Α.
Κράνης: "Παρουσίαση του ποιητή Γιώργου Κάρτερ"
- Μιχάλης Γ.
Μερακλής: "Μια πολύπλευρη πνευματική προσωπικότητα"
- Ελένη
Ηλιοπούλου - Ζαχαροπούλου: "Ο ποιητής Γιώργος Κάρτερ"
- Δημήτρης
Νικορέτζος: "Ένας ουμανιστής ποιητής"
- Αντρέας
Μπελεζίνης: "Τα 'βιοσχήματα' ενός ποιητή"
- Θεοδόσης
Πυλαρινός: "Η ποίηση του Γιώργου Κάρτερ"
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ
Μαυρομιχάλη 18,
Αθήνα 106 80, τηλ/φαξ: 210 3636514
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΤΕΡ:
ΠΟΙΗΤΗΣ - ΔΝΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ (ΚΟΖΑΝΗ)
Εξέχοντες
πνευματικοί δημιουργοί ΓΙΩΡΓΟΣ Ν. ΚΑΡΤΕΡ: ΠΟΙΗΤΗΣ – ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ
Για να εκτιμήσεις
και να αξιολογήσεις ποιητές και διανοούμενους του βεληνεκούς ενός εξόχως
πνευματικού δημιουργού και ανθρώπου που λειτουργεί μια ολόκληρη ζωή στον
πάνσεπτο ναό της Τέχνης, της Ανθρωπιάς και του πανανθρώπινου Δίκιου,
απαιτείται, πέρα από γερή αρματωσιά, και κάποια υπέρβαση των ορίων της τόλμης.Η
ταπεινότητά μου - που μου έλαχε ο απροσδόκητος και άκρως τιμητικός κλήρος να
αναστραφώ με το έργο του Γιώργο Κάρτερ (όσο οι δυνατότητές μου το μπόρεσαν)
και, μέσα - κυρίως - από το έργο, και με τον άνθρωπο Ποιητή-Διανοούμενο Γιώργο
Κάρτερ - αποτολμά μιαν υπέρβαση και μιαν αποκοτιά: να ιχνηλατήσει με ιδιαίτερη
ευλάβεια (ακροθιγώς προς το παρόν - με την προσδοκία μιας μελλοντικής εκτενέστερης
προσέγγισης, αν οι περιστάσεις το επιτρέψουν και οι αντοχές είναι ανθεκτικές)
το Ποιητικό έργο του σεμνού δημιουργού που στέκει στην κορυφή της πνευματικής
δημιουργίας των νεότερων καιρών της χώρας μας. Τούτης της χώρας που επιμένει
σταθερά να κιβδηλεύει τα γνήσια τιμαλφή και να στραγγαλίζει τους άξιους και
τους τίμιους δημιουργούς, αναδείχνοντας «εκ του μη όντος» τους τσανακογλείφτες
και οσφυοκάμπτες ή όλως ασπόνδυλους έρποντες! Που συντροφιάζουν,
συσπειρώνονται, αλληλολιβανίζονται και αναρριχιούνται στις «κορυφές»,
ναρκισσευόμενοι και ναρκοθετούντες το δρόμο των άξιων και αυτόφωτων, εκείνων
που παράγουν έργο και ευεργετούν τον Τόπο και το Λαό. Και, κατά δυστυχίαν, ο
τόπος, η χώρα μας, ευμοιρεί σε ασπόνδυλους, που κατακλύζουν κάθε πόστο και κουμαντάρουν
όλες τις εστίες που θα μπορούσαν να εκπέμψουν φως και να ποδηγετήσουν τα βήματα
των ανθρώπων προς τη δημιουργία αξιών και ποιοτήτων.Έτσι, μένουν στην αφάνεια ή
συσκοτίζονται, καταχωνιάζονται και παραδίνονται στη σιωπή οι αληθινοί
δημιουργοί, ενώ «λάμπουν» οι φελλοί και οι ανάξιοι που προβάλλονται με όλους
τους τρόπους και σε όλους τους τόνους από το διεφθαρμένο «σύστημα» - παραγωγό
σαβούρας και ανείπωτης ευτέλειας.Ωστόσο, μέσα στα σπλάχνα της αστείρευτης
λαϊκής σοφίας και ευθυκρισίας, στον πυρήνα τον ακίβδηλο του ασυμβίβαστου απλού
ανθρώπου, κλώθονται ακατάλυτες αρετές και αξίες, σφυρηλατούνται αντιστάσεις και
κρατάνε όρθιο το δέντρο της ζωής, παρά το σφοδρό δρολάπι που το δέρνει. Κ’
έρχεται κάποτε η ώρα που δικαιώνονται οι περιφρονημένοι, αναγνωρίζονται οι -
σκόπιμα - αγνοημένοι, στεφανώνονται οι – σκόπιμα και πολύτροπα -
προπηλακισμένοι και το δίκιο παίρνει την εκδίκησή του.Παρασύρθηκα, όμως,
υπερβολικά και απομακρύνθηκα από το στόχο. Αλλά χρήσιμο είναι και τούτο, μια
και ο λόγος για έναν Ποιητή-Διανοούμενο που δεν αξιώθηκε ανάλογης τιμής από
Πολιτεία και Φορείς, ενώ ήσσονες ή και κάκιστοι έχουν περιβληθεί τηβέννους
ακαδημαϊκών ή έχουν κατακλυστεί από βραβεία και επαίνους (ακόμα και τιμητικές
συντάξεις από το δημόσιο κορβανά!), ελέω δεινότητας οσφυοκαμπτικής και
ακατάσχετης σιελόρροιας! Φαινόμενο εξοργιστικό και κατ’ εξοχήν ελληνικό, σε
όλους τους τομείς της ζωής!
Ο Γιώργος Κάρτερ
είναι ένας σεμνός δημιουργός με έργο σπάνιας ποιότητας και αδιαμφισβήτητης
αξίας. Έργο ρωμαλέο, ανθρωποκεντρικό, σεμνοπρεπές, πολύτροπο και πολύφωτο, λιτό
σαν κολώνα δωρικού ναού, που, ενώ δεν κραυγάζει και δεν θορυβεί, υποβάλλει και
δονεί νου και καρδιά του αναγνώστη. Συνεπαίρνει και συγκινεί. Ριπίζει σαν
ζείδωρη πνοή και εμψυχώνει τον τυχερό που έλαχε στο δρόμο του αυτό το εξαίσιο
δώρο. Τον εμπλουτίζει με ακίβδηλα μηνύματα στοχασμού, με γνήσια συναισθήματα
ανθρωπισμού και ιερής αφοσίωσης στη θητεία της προσφοράς στον ανώνυμο της ζωής
και της βιοπάλης, στον ταπεινό και γνήσιο άνθρωπο που τον δέρνουν όλοι οι
αγέρηδες της κατεστημένης κακουργίας που μαστίζει τον πλανήτη γη και τον
μετατρέπει σε τόπο οδύνης και ατέλειωτων στεναγμών! Ο Γιώργος Κάρτερ είναι ο
ευαίσθητος δημιουργός που βιώνει την παγκόσμια περιπέτεια του ανθρώπου και την
μετατρέπει σε Τέχνη πολύβουη και πολύφωνη, καταγγέλλοντας δωρικά, μα βαθυνόητα,
το στραγγαλισμό του ανθρώπου και κάθε πλάσματος, κάθε ύπαρξης (ζωικής και
φυτικής) από απάνθρωπους «σχεδιαστές» κολάσεων και δημιουργούς οδυρμών! Ο λόγος
του Γ. Κάρτερ είναι ένα ήρεμο ποτάμι, «οίον ελαίου ρεύμα», που κλείνει μέσα στη
«βουερή σιγή» τους όλους τους καημούς του πολύπαθου πλανήτη, όλες τις οιμωγές
όσων βασανίστηκαν και βασανίζονται, όσων δυναστεύονται και πάσχουν, όσων σε
τίποτα δεν έφταιξαν μα πληρώνουν άδικα εξαιτίας της απάνθρωπης πανουργίας
κάποιων τυχοδιωκτών που λυμαίνονται την ανθρωπότητα, σπέρνοντας δάκρυα και
κουφάρια σε όλα τα μονοπάτια της ανθρώπινης διάβασης, όπου κάποτε ζούσε η
ανθρωπότητα με ειρήνη και αξιοπρέπεια, με δημιουργική πνοή, αγάπη και ομόνοια,
με κοινή μοίρα κάτω από τις αχτίνες ενός ήλιου που χάριζε τη θαλπωρή του σε
κάθε ζωντανή ύπαρξη! Αυτόν τον κόσμο, αυτή τη γη που έχει λεηλατηθεί και
αδιάκοπα μακελεύεται, νοσταλγεί και εύχεται ο ποιητής να δει ν’ απλώνεται πάλι
σε τούτο τον πλανήτη. Η Ποίηση του Γ. Κάρτερ είναι υπόκωφος θρήνος για τη
χαμένη ευτυχία και υποβλητικός ευχετικός ύμνος για μια Ανάσταση της
ανθρωπότητας και μια φωτοχυσία δημιουργική και ζωοδότρα για όλα τα
δημιουργήματα της γης. Ο λόγος του ποιητή πυκνός, υποβλητικός «σημαίνει» και
αφυπνίζει, σφυρηλατεί και πλάθει συνειδήσεις. Είναι υποβλητικός πλαστουργός και
όχι φωνασκών κομπορρήμων. Έμπλεως ουσίας και οδύνης, μέτρου και φρόνησης,
ιχνηλατεί τους δρόμους της πανανθρώπινης οδύνης, καταγράφει την πολύτροπη
κακουργία και μάχεται ανύσταχτα για την Ανατολή της Ανθρώπινης Ζωής! Έτσι
πορεύονται και δημιουργούν όσοι στα σπλάχνα τους έχουν αναμμένο, άσβηστο, το
καντήλι του χρέους απέναντι στον άνθρωπο και τη μοίρα του. Όσοι έχουν
ενστερνιστεί το Σοφόκλειο ρήμα: «ω πόνοι, πρόγονοι πόνων»! Όσοι είναι
αυθεντικοί δημιουργοί και όχι καιροσκόποι ταπεινών και ευτελών στόχων και
οραμάτων ανίερων, ευτελείς ασπόνδυλοι δούλοι κάθε χθαμαλού!
ΓΓ. ΚΩΤΣΑΔΑΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου