Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

Αλκιβιάδης Μαλλίδης - Ο Ηδονιστής

Ο Αλκιβιάδης Μαλλίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Επί 25 χρόνια εργάζεται ως δημοσιογράφος στη δημόσια τηλεόραση στους τομείς του αμυντικού και του πολιτικού ρεπορτάζ.
Έχει θητεύσει ως αρχισυντάκτης σε τηλεοπτικές εκπομπές και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες  δημοσιογραφικές αποστολές στην Ευρώπη, την Αμερική, την Ασία και τη Βόρεια Αφρική.


Ο Ηδονιστής είναι η τελευταία του ποιητική συλλογή, που εκδόθηκε από της εκδόσεις Γαβριηλίδη



«Ο πόνος είναι το διεγερτικό μου,
το παυσίπονο ενός μεγαλύτερου πόνου» 


Παίρνεις τον έλεγχο μέσα στη λάμψη της νύχτας

Παίρνεις τον έλεγχο μέσα στη λάμψη της νύχτας
άγνωστο από ποια δύναμη καθοδηγημένη
κι ενώ έκθαμβος περιμένω να με τιμωρήσεις
για ένα παράπτωμα υποθετικό
απροσδόκητα φυσάς έναν ψίθυρο γλυκό
και τα πόδια μισανοίγεις
σαν τις βαριές πύλες μιας μυστικής αυτοκρατορίας
να ημερώσω τη λέαινα που σε έχει κατακυριέψει
να μεταλάβω τον ιερό πυρετό

Θα ξεθυμάνει ο άγριος πόθος σου
μέσα στον τρανότερο αναστεναγμό θα αποτραβηχτεί
στην πιο σκοτεινή άμπτωτη της πλάσης
κι εγώ στον κόρφο σου τον ουράνιο θα κοιμηθώ
σαν δούλος τρισευτυχισμένος








Ακούστε με άγγελοι

Ακούστε με άγγελοι
Έχω έναν άγγελο ξαπλωμένο στο κρεβάτι
τεντώνεται ατελώς με ηδυπάθεια
σα να ευχαριστιέται ακόμη κάποιο όνειρο
που τελειώνει
Ακουμπά τρυφερά το προσκεφάλι μου
και το χαιδεύει σα να του λείπω
Ανοίγει τα λαμπερά μάτια προς το παράθυρο
με μια έκφραση αινιγματική
και ευθύς τα ξανακλείνει σα να μετάνιωσε
που ξυπνάει από την απύθμενη αρμονία του ύπνου

Ακούστε με άγγελοι
Κοιμίστε τον άγγελό μου κάτω από τα φτερά σας
μην τον τρομάξει κάποιο προμήνυμα κακό
και καλύψτε την απάρθενη γύμνια του
μέχρι το λαίμαργο αίμα του πάλι να ανάψει


 



Υποτροπιάζουμε στην ηδονή

Υποτροπιάζουμε στην ηδονή
για να αποδράσουμε από την επικράτεια της ανίας
ξυπόλητοι μπαίνουμε στον ευωδιαστό κήπο
των ολόδροσων καρπών
όπου η ψυχή μας αναθαρρεύει
λησμονεί τα εμπόδια του πόνου
Θα είμαστε πάντοτε αιχμάλωτοι της ομορφιάς
ακόμη και όταν η ομορφιά θα έχει σβήσει
και θα ζούμε απόθητοι στον άσχημο κόσμο

Είτε στο κρεβάτι ενός φτηνού ξενοδοχείου
είτε μέσα στο δάσος το πυκνό
είτε σε φέρετρο παριστάνοντας τους πεθαμένους
θα αναγυρεύουμε το μελαγχολικό φρούτο
της ζωώδους απόλαυσης,
το προπατορικό αμάρτημα,
την ιερόσυλη έκσταση των εραστών







Υπηρέτησέ με

Υπηρέτησέ με, υποδαυλίζοντας με ηδονή την καρδιά μου
ξέστηθη ομορφιά, τρισένδοξη εικόνα
που ξαναβρίσκω τον κόσμο

Απόψε τήκεται η εκμηδένιση, η εκμηδένισή μου
κατά την πιο ένθερμη ενότητα των όντων,
το θέλω να μη διαφύγω

Άγια με τη ζαρτιέρα
δώσε μου να πιω από το κάθυγρο κύπελλο
τον πιο χυδαίο, τον πιο κτηνώδη κορεσμό





για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του ποιητή http://www.alkiviadismallidis.com/ 



Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...