Η Λήθη
Ήρθαν όλοι επειδή τους
κάλεσα
ο συνετός με τη σωφροσύνη του
ο επιπόλαιος με τη βιασύνη του
ο προφήτης με το βουνό και
την εκκλησία του
ο ξυλουργός με τα πανύψηλα
δάση του
ο γλωσσολόγος με τα φωνήματα
τα μορφήματα και τους δεκάδες
φθόγγους του
ο τσοπάνος με το κοπάδι του
αργότερα θα διαχώριζε τους
αμνούς από τα ερίφια
με τους σκύλους του πριν να
διασταυρωθούν με τους λύκους
μπροστά απ' αυτόν προηγούνταν
ο αποδιοπομπαίος τράγος του
τα μάλλινα ζεστά υφάσματα
ήρθαν και η σπορά ήρθε
και τα χιλιάδες σπέρματα
και τα πουλιά με τα πετάγματά
τους και κάποια από τα πουλιά
με την ανίατη γρίπη τους
ήρθαν και οι νεκροί
με το κίτρινο χρώμα και τα
μυρμήγκια επάνω στο σώμα
τους κι αυτοί επειδή είχαν
καιρό να μιλήσουν ήταν οι πιο
κοινωνικοί
ήθελα να τους αγκαλιάσω
αλλά ήταν τόσοι πολλοί άλλοι
συνοδεύονταν απ' τις αρρώστιες τους
άλλοι από τους δολοφόνους τους
κι η κυρία πληρότητα ήρθε
και η φίλη της η κενότητα
κι αφού μαζεύτηκαν όλοι
η ομοιότητα κι η διαφορετικότητα
φάγαμε ουρανό και γη
ήπιαμε απόσταγμα γνώσης
καπνίσαμε πίπες και καμινάδες
τζάκια και σόμπες
Ύστερα τους κέρασα
μελίσσια
χωρίς τις ιπτάμενες μέλισσες
ύστερα αφού πέρασε η
πρώτη αμηχανία
χορέψαμε με τις θύελλες και
τις καταιγίδες απ' όλους η
θάλασσα ήταν η πιο κινητική
ύστερα τα νέφη κι οι γρήγοροι
ποταμοί τα στάσιμα νερά
ήταν συνέχεια καθισμένα
χόρεψα μ' αυτήν που δεν
τη χόρευε κανείς με την
ασχήμια όλοι μα όλοι
φλέρταραν την ομορφιά
πρώτοι και καλύτεροι οι
πυλώνες που πηγαινοφέρνουν το
ρεύμα ενώ το χώρο
φωτορύθμιζαν οι κεραυνοί κι οι
αστραπές κι οι δυνατές
βροντές καθόριζαν την ένταση
του ήχου
Μόνο αυτή που αγαπούσα
δεν ήρθε αυτής που το
πρόσωπο ξεχνούσα σιγά σιγά
θυμόμουν τις συμπεριφορές της
τους τρόπους της όλα που ζήσαμε
μαζί τα θυμόμουν τα μούρα
με τα οποία έβαφε το στόμα της
τα μεγάλα αφρούγια αμύγδαλα
ίδια με τα μάτια της
τα σκουλαρίκια της που κρέμονταν
όπως τα τσαμπιά απ' τα κλήματα
Μόνο αυτή που αγαπούσα
έλειπε αρκεί να τη θυμόμουν
καλύτερα και θα 'ρχόταν
όμως οι πίνακές μου
οι μνημοτεχνικοί
η λήθη είχε ζώσει με στέμμα
λησμονιάς το ψηλό βουνό της
αγάπης που δύσκολα αποφασίζεις
να το ανέσεις άμα το έχεις
για κάποιον λόγο κατεβεί
Γιώργος Καλοζώης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1963. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Δημόσια Εκπαίδευση της Κύπρου.
Η συλλογή του "Ανάποδος κόσμος" (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2000) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. Το Φεβρουάριο του 2011 απονεμήθηκε για δεύτερη φορά στον Καλοζώη από το Υ.Π.Π της Κύπρου το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (για εκδόσεις του έτους 2009) για τη συλλογή του «Η κλίση του ρήματος» [1][2].
Την ποίησή του χαρακτηρίζει έντονη, σχεδόν κινηματογραφική, εικονοποιία. Η ροή του λόγου υπονομεύει τη στίξη και τα συντακτικά σχήματα σε μια συνειδητή προσπάθεια του ποιητή να ξεπεράσει τα όρια-σύνορα της γλώσσας. Έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές.
Εργογραφία
« Μεταμορφώσεις », Λευκωσία 1992, Β΄ Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου
« Πρώτη δολοφονική απόπειρα κατά του Μακαρίου », Λευκωσία 1998
« Ο ανάποδος κόσμος », Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2000, Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2000 Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου
« Η μετατόπιση της γης », Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2005
«Η κλίση του ρήματος», Εκδόσεις Φαρφουλάς, Αθήνα 2009, Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2000 Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου
« Το μάθημα της περίληψης», Εκδόσεις Φαρφουλάς, Αθήνα 2011
Βιβλιογραφία
Ανθολογία της Σύγχρονης Κυπριακής Ποίησης, Εισ: Αλ. Ζήρας, Επ: Β.Λοϊζίδης , Εκδ. Μανδραγόρας, Αθήνα,2011, σς. 17, 70-74, 147.
Γ. Κεχαγιόγλου-Λ. Παπαλεοντίου, Ιστορία της Νεότερης Κυπριακής Λογοτεχνίας, Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών Κύπρου, Λευκωσία 2010, σς. 577,727-728, 730-732,812.
Ευτυχία Παναγιώτου, Όπως τα ζώα φέρσου όπως τα ζώα γίνου..., περ. Poetix, τχ. 3. (Άνοιξη 2010)
Αλ. Ζήρας, Λ. Κουζέλη κ.ά., Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2007, Σς. 1000-1001
Λ. Γαλάζης, Η μετατόπιση της γης, περ. Άνευ, τχ.17(2005), σς.90-91
Περ. Παρέμβαση,τχ.129(2005),σς. 26-28, 75
Λ. Παπαλεοντίου, Τρεις νέοι ποιητές, περ. Άνευ, τχ.3(2002), σς.46-49
Παραπομπές
Πηγές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου