Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΓΚΥΓΕΒΙΚ (Eugène Guillevic) - ΠΟΙΗΜΑΤΑ




ΚΕΡΑΣΙΑ

Να λοιπόν που έγινες
όπως σε ονειρευτήκαμε,

Μια λευκότητα μόνο
Που τρομάζει τον ορίζοντα,

Μια αρραβωνιαστικιά
έτοιμη για γάμο.

Ποιος θα σε πάρει;
Ποιος πρέπει να ‘ρθει;

μετάφραση: Γιάννης Βαρβέρης


ΣΗΜΕΙΟ

Ίσως δεν είναι παρά
Το σημείο δύο γραμμών που συναντώνται.

Δε μου ανήκει τίποτε.

Λένε μονάχα: Ξεκινώντας απ’ αυτό το σημείο,
Φτάνοντας σ’ αυτό το σημείο...

Δεν ξέρω τίποτε.

Όμως ποιος
Θα με σβήσει;

μετάφραση: Γιάννης Βαρβέρης


ΠΟΡΤΡΕΤΟ

Τα χέρια
Είναι οξέα.

Τα πόδια,
Όρθιος σταθμός.

Και η βαφή,
Είδος τροφής.

Κι ο βήχας
Είναι οι ατμοί του εργοστασίου
Και το σπίτι.

Όμορφη ωστόσο, όμορφη
Για να μου δίνει κουράγιο:

Με το βλέμμα
Αυτών της των ματιών.

μετάφραση: Γιάννης Βαρβέρης


ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ

Τ’ αγριολούλουδα θα’ χουν ξοφλήσει
τουλάχιστον το χρέος τους.

Μην τρέμεις.
Συνεχίζεις.

μετάφραση: Βασίλης Καραβίτης

Χριστόφορος Λιοντάκης «Ανθολογία Γαλλικής Ποίησης» εκδόσεις Καστανιώτη



DOUCEUR

Je dis : douceur.

Je dis : douceur des mots
Quand tu rentres le soir du travail harassant
Et que des mots t'accueillent
Qui te donnent du temps.

Car on tue dans le monde
Et tout massacre nous vieillit.

Je dis : douceur,
Pensant aussi
À des feuilles en voie de sortir du bourgeon,
À des cieux, à de l'eau dans les journées d'été,
À des poignées de main.

Je dis : douceur, pensant aux heures d'amitié,
À des moments qui disent
Le temps de la douceur venant pour de bon,

Cet air tout neuf,
Qui pour durer s'installera.




Eugène Guillevic
From Wikipedia, the free encyclopedia
Eugène Guillevic (CarnacMorbihan, France, August 5, 1907 Carnac – March 19, 1997 Paris) (French pronunciation: ʒɛn ɡijəvik]) was one of the better known French poets of the second half of the 20th century. Professionally, he went under just the single name "Guillevic".

Life

He was born in the rocky landscape and marine environment of Brittany. His father, a sailor, was a policeman and took him to Jeumont (Nord) in 1909, Saint-Jean-Brévelay (Morbihan) in 1912, and Ferrette (Haut-Rhin) in 1919.
After a BA in mathematics, he was placed by the exams of 1926, in the Administration of Registration (Alsace, Ardennes). Appointed in 1935 to Paris as senior editor at the Directorate General at the Ministry of Finance and Economic Affairs, he was assigned in 1942 to control the economy. He was from 1945 to 1947 in the Cabinets of Ministers Francis Billoux (National Economy) and Charles Tillon(Reconstruction). In 1947 after the ouster of Communist ministers, he returned to the Inspector General of Economics, where his work included studies of the economy and planning, until his retirement in 1967.[1]
He was a pre-war friend of Jean Follain, who introduced him to the "Sagresse" group. Then he belonged to the "School of Rochefort".
He was a practicing Catholic for about thirty years. He became a communist sympathizer during the Spanish Civil War, and in 1942 joined the Communist Party when he joined with Paul Éluard,[2] and participated in the publications of the underground press (Pierre SeghersJean Lescure).
His poetry is concise, straightforward as rock, rough and generous, but still suggestive. His poetry is also characterized by its rejection of metaphors, in that he prefers comparisons which he considered less misleading.




Awards

1976 Grand Award for Poetry of the Académie française
1984 Grand National Prize for Poetry
1988 Prix Goncourt for poetry
[edit]English translation works
Carnac, Bloodaxe, John Montague (Translator), December 2000, ISBN 978-1-85224-393-7
The Sea & Other Poems, Black Widow Press/Commonwealth Books, Inc. Patricia Terry (Translator), July 15, 2007, ISBN 978-0-9768449-8-3

French works

L'Expérience Guillevic (1923–1938, documents de travail publiés en 1994)
Requiem (1938, plaquette de 6 poèmes non repris par l'auteur)[1]
Terraqué, Gallimard, Paris, 1942.
Elégies, avec une lithographie de Jean Dubuffet, Le Calligraphe, Paris 1946
Fractures, Éditions de Minuit, collection L'Honneur des poètes, Paris 1947
Exécutoire, Gallimard, Paris, 1947.
Gagner, Gallimard, Paris, 1949.
Terre à bonheur, Seghers, Paris, 1952; édition augmentée d' Envie de vivre, Seghers, Paris, 1985.
31 sonnets, préface Aragon, Gallimard, Paris, 1954 [recueil que Guillevic n'a pas souhaité voir réédité].
Carnac, Gallimard, Paris, 1961.
Sphère, Gallimard, Paris, 1963.
Avec, Gallimard, Paris, 1966.
Euclidiennes, Gallimard, Paris, 1967.
Ville, Gallimard, Paris, 1969.
Paroi, Gallimard, Paris, 1970.
Encoches, Editeurs français réunis, Paris, 1970.
Inclus, Gallimard, Paris, 1973.
Du domaine, Gallimard, Paris, 1977.
Étier, poèmes 1965-1975, Gallimard, Paris, 1979.
Autres, poèmes 1969-1979, Gallimard, Paris, 1980.
Trouées, poèmes 1973-1980, Gallimard, Paris, 1981.
Guitare, avec des bois en couleurs de Gérard Blanchet, Les Bibliophiles de France, 1982
Requis, poèmes 1977-1982, Gallimard, Paris, 1983 (ISBN 2070267385).
Timbres, Ecrits des Forges, Trois-Rivières, 1986 (ISBN 2890460983).
Motifs, poèmes 1981-1984, Gallimard, Paris, 1987 (ISBN 2070711102).
Creusement, poèmes 1977-1986, Gallimard, Paris, 1987 (ISBN 2070711099).
Qui, L'Instant perpétuel, Rouen, 1987
Art poétique, poème 1985-1986, Gallimard, Paris, 1989 (ISBN 2070717283).
Le Chant, poème 1987-1988, Gallimard, Paris, 1990 (ISBN 207072123X).
Impacts, Deyrolle Editeur, Cognac, 1990 (ISBN 2908487012).
Maintenant, poème 1986-1992, Gallimard, Paris, 1993 (ISBN 2070733424).
Possibles futurs, poèmes 1982-1994, Gallimard, Paris, 1996 (ISBN 2070745678).
Proses ou Boire dans le secret des grottes, Fischbacher, Paris, 2001 [édition posthume élaborée par Lucie Albertini-Guillevic et Jérôme Pellissier]. (ISBN 9782717900262)
Quotidiennes, poèmes 1994-1996, Gallimard, Paris, 2002.
Présent, poèmes 1987-1997, Gallimard, Paris, 2004 (ISBN 2070770214)
Pas si bêtes'!, Seghers Jeunesse, 2004,(ISBN 2232122530)
Relier, poèmes 1938-1996, Gallimard, Paris, 2007 [édition posthume élaborée par Lucie Albertini-Guillevic], 810 p. (ISBN 9782970785148)
Humour blanc et autres fabliettes, Seghers Jeunesse, 2008 (ISBN 9782232123016)

Reedited pocket edition

Terraqué, suivi d'Exécutoire, préface Jacques Borel, 1968.
Sphère suivi de Carnac, 1977.
Du domaine suivi de Euclidiennes.
Etier suivi de Autres, 1997 (ISBN 2070326284).
Art poétique précédé de Paroi et suivi de Le Chant.
Possibles futurs, 2007.
[edit]References
^ James Kirkup (25 March 1997). "Obituary: Eugène Guillevic". The Independent.

External links

Michael Brophy (1993). Eugène Guillevic. Rodopi. ISBN 978-90-5183-527-4.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...