Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ Χ. ΜΑΡΚΟΓΛΟΥ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ




Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ

.

Η ψυχή μας

καρφωμένο τομάρι στην τάβλα.

.

Μεγαλώσαμε όπως το δέντρο απλώνει σταθερά τους

κύκλους του,

ενώ οι εμπρηστές το απειλούνε,

ταξιδέψαμε ακίνητοι

και οι ρίζες μας πέσανε

σε καθαρές φλέβες, σε σάπια νερά,

ο κεραυνός πολλές φορές μας διάλεξε για καταφύγιο·

.

δεν αρνηθήκαμε την ψυχή μας

γιατί ο πόνος δεν είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος,

γιατί η αγάπη δεν είναι το έσχατο όριο.

.

Η ψυχή μας

τομάρι στην τάβλα,

με καρφιά και γάντζους,

κάθε μέρα

στα χέρια των κερδοσκόπων.


  
Π ρ ό δ ρ ο μ ο ς  Χ.  Μ ά ρ κ ο γ λ ο υ  (1935)
Από τη συλλογή Τα κύματα και οι φωνές, 1971


Πάνω σας γαντζώνω η φωνή μου

Από χαλυβουργεία και διυλιστήρια
Στην αλλοτρίωση των καύσεων
Έρημες φτωχές λέξεις σας κουβαλώ
Σε πόλη αδιάφορη πρησμένη σκουπίδια
και γύρω λυσσασμένοι για επιτυχία
Ενώ μοντάρω όργανο υποθετικής επικοινωνίας
Δρόμοι υψικάμινοι και τρέχουν
Ισοζύγιοι οραματιστές
Καλπάζουν στην καταναλωτική μανία
Κλούβες μπαγλαρώνουν την απεργία
Και σταλάζει ο ουρανός κατράμι
Φτωχές ελληνικές μου λέξεις
Πάνω σας γαντζώνω τη φωνή μου
Και βουλιάζω.




Κενά μνήμης

Ξαπλωμένο φουρτούνιαζε το φεγγάρι
Όλο το βράδυ πευκοβελόνες ψιθύριζαν στο τζάμι
Τώρα θορυβούν σπουργίτια ασταμάτητα
Καθώς ξυπνώ στο πρωινό σκοτάδι

Χάνονται στο φως οι λέξεις, εικόνες ανώνυμες μένουν
Το λευκό χαρτί της ψυχής μπουκώνει μελάνι
Συλλαβές ανασύρω απροσδιόριστης ευκρίνειας
Καθώς το χέρι οργισμένο θερίζει ψήγματα
Γλιστρούν οι λέξεις κι αδιάβατες μένουν

Μόνον στα όνειρα τρέχουν τα λόγια χείμαρρος
Στη δίνη βουλιάζουν, στη σκοτεινιά της μνήμης
Και μένει κρύσταλλο στο κενό που πληγώνει

Και πληγώνει,
Αφού οι λέξεις στην ερημιά χάνονται του κόσμου,
Στην ερημιά μιας άδηλης πραγματικότητας.

Δημοσιευμένο στο περιοδικό Πανδώρα, τεύχος 20 (Μάιος-Νοέμβριος 2007)




Ο Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου γεννήθηκε το 1935 στην Καβάλα. Οι γονείς του ήταν
πρόσφυγες από Καππαδοκία και Πόντο. Το 1944 χτυπήθηκε από γερμανική
χειροβομβίδα κι έχασε το αριστερό του χέρι. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή
Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών Αθηνών. Εργάζεται σε διάφορες
ιδιωτικές επιχειρήσεις. Από το 1971 ζει στη Θεσσαλονίκη.
Πρωτοεμφανίστηκε το 1962 με την ποιητική συλλογή Έγκλειστοι. Έγραψε ποίηση
αλλά και πεζά κείμενα. Εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σ' εφημερίδες, περιοδικά
κι Ανθολογίες. Επίσης έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά,
γερμανικά, ρωσικά, ιταλικά, πολωνικά, ρουμανικά.
Το 1998 έλαβε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για το βιβλίο του Σπαράγματα.




Ποιητικές συλλογές:
«Έγκλειστοι», Καβάλα, 1962
«Χωροστάθμηση», Καβάλα, 1965
«Τα κύματα και οι φωνές», Θεσσαλονίκη, 1971
«Το δόντι της πέτρας», Θεσσαλονίκη, 1975
«Συνοπτική διαδικασία», Θεσσαλονίκη, 1980
«Έσχατη υπόσχεση (1958-1978)» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη, 1984
«Πάροδος Μοναστηρίου», εκδ. Στιγμή, Αθήνα, 1989
«Σημειώσεις για ποιήματα που δεν γράφτηκαν», εκδ. Χειρόγραφα, Θεσσαλονίκη, 1993
«Έσχατη υπόσχεση (1958-1992)» (συγκεντρωτική έκδοση), εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 1996
«Ονείρων κοινοκτημοσύνη», εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 2002

Πεζογραφία:
«Ο χώρος της Ιωάννας και ο χρόνος του Ιωάννη» (πεζό κείμενο), εκδ. Εγνατία, Θεσσαλονίκη, 1980
«Στιγμή», Αθήνα, 1985
«Σταθερή απώλεια» (διηγήματα), εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 1992
«Σπαράγματα» (νουβέλα), εκδ. Νεφέλη, Αθήνα, 1997









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...