Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

ΡΟΤΖΕΡ ΜΑΚ ΓΚΟΦ (Roger McGough) - ΠΟΙΗΜΑΤΑ




Πίτα

εγώ ήθελα μια ζωή
εσύ ήθελες κάτι άλλο
δεν μπορούσαμε να ‘χουμε την πίτα ολόκληρη
κι έτσι φάγαμε ο ένας τον άλλο.
-
Πρώτη Μέρα στο Σχολείο

Χιλιάδες μυριάδες ιλιάδες μίλια μακριά από το σπίτι
Περιμένω το κουδούνι να χτυπήσει. (Να χτυπήσει πού;)
Γιατί όλα είναι τόσο μεγάλα, τ’ άλλα παιδιά;
Τόσο φασαριόζικα; Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι στο σπίτι
Να γεννηθήκαν πρέπει με στολή
Να ζήσαν όλη τη ζωή τους σε παιδικές χαρές
Να ξόδεψαν τα χρόνια τους εφευρίσκοντας παιχνίδια
Που δεν μ’ αφήνουν να παίξω. Παιχνίδια
Σκληρά, που σε καταπίνουν.
Και τα κάγκελα,
Παντού γύρω, κάγκελα.
Είναι για να κρατάνε μακριά τους λύκους και τα τέρατα;
Τα πράματα που σκοτώνουνε και τρώνε παιδιά;
Τα πράματα απ’ τα οποία δεν παίρνεις γλυκά;
Ίσως να ‘ναι για να μας εμποδίζουνε να βγαίνουμε έξω.
Να το σκάμε από τα μασήματα. Μάσημα.
Πώς μοιάζει ένα μάσημα;
Ακούγεται σαν τσίχλα γλιστερό.
Τα φυλάνε μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας.
Αίθουσες γεμάτες δάδες και σκαλιά. Για φαντάσου.
Μακάρι να μπορούσα να θυμηθώ τ’ όνομά μου
Η μαμά είπε ότι θα ήταν χρήσιμο.
Όπως οι γαλότσες. Στις λακκούβες.
Γαλαζογαλότσες. Μακάρι να ‘ταν εκείνη εδώ.
Νομίζω ότι τ’ όνομά μου είναι ραμμένο κάπου
Ίσως η δασκάλα μού το διαβάσει.
Δα-σκάλα. Αυτή που φτιάχνει τις σκάλες.


Το Πρόβλημα με τους Χιονάνθρωπους

«Το πρόβλημα με τους χιονάνθρωπους,»
Είπε ο πατέρας μου μια χρονιά
«Είναι ότι με το που φτιαχτούν
Εξαφανίζονται για τα καλά.
Θα σου χτίσω έναν χιονάνθρωπο
Θα τον χτίσω να κρατά
Θα βάλω άμμο και τσιμέντο
Θα τον καλουπώσω πιο μετά.
Κι έτσι κάθε χειμώνα,»
Άρχισε να εξηγεί
«Θα ᾽χεις έναν χιονάνθρωπο
Είτε με λιακάδα είτε με βροχή.»
****
Κι ο χιονάνθρωπος ακόμα όρθιος στέκει
Παρόλο που ο πατέρας μου έχει χαθεί
Έξω στον κήπο εκεί
Σαν μια ταφόπλακα άγραφη.
Κοιτάζοντας το σπίτι
Παχουλός και κακοτυχής
Σαν να περιμένει κάτι
Άσχημο να συμβεί.
Καθώς τα χρόνια περνάνε
Κι εγώ μεγαλώνω μαζί
Όταν τα καλοκαίρια δείχνουν μικρά
Κι οι χειμώνες πιο ψυχροί.
Τους χιονάνθρωπους εκείνους φθονώ
‒καθώς βλέπω να παίζουν τα παιδιά‒
Που τους φτιάχνουν πρώτα
Και χάνονται μετά.
-

Επιζών

Kαθημερινά,
σκέφτομαι τον θάνατο.
Τις αρρώστιες, τη λιμοκτονία,
τη βία, την τρομοκρατία, τον πόλεμο,
το τέλος του κόσμου.
Με βοηθάει
απ’ τις σκοτούρες να ξεσκάω.



Λευκή απεργία

Λόγω αύξησης
του κόστους εκτύπωσης
αυτό το ποίημα θάναι μικρότερο
του κανονικού.
Έναντι στις συνεχείς
οικονομικές κρίσεις, απεργίες,
στην ανεργία και τον Φ.Π.Α.
δεν προσφέρει λύσεις.
Επιπλέον, λόγω
μιας πρόσφατης λευκής απεργίας
εκ μέρους του ποιητή
δεν έχει ούτε ρίμα.


Χορτοφάγοι

Οι χορτοφάγοι είναι σκληροί, απερίσκεπτοι άνθρωποι.
Όλοι ξέρουν ότι ένα καρότο ουρλιάζει όταν τρίβεται.
Ότι ένα ροδάκινο ματώνει όταν κόβεται.
Πιστεύεις ότι το πορτοκάλι δεν αισθάνεται
τους αντίχειρες να ξεριζώνουν τη σάρκα του;
Ότι οι ντομάτες χύνουν τα μυαλά τους ανώδυνα;
Οι πατάτες, βράζονται με δέρμα ζωντανό,
της γης οι μικροί αστακοί.
Μη μου πεις ότι δεν πονάει
όταν τα μπιζέλια σχίζονται από το όσχεο,
όταν το δέρμα κόβουν απ’ τους βλαστούς
όταν το λάχανο τεμαχίζεται, όταν τα κρεμμύδια αποκεφαλίζονται.
Πετάχτε το μυστρί,
ρίχτε κάτω την αξίνα.
Όχι άλλο θέρος φονικό
Ελευθερώστε τον λαό!


Αυτό είναι ένα από κείνα

Τα ποιήματα των οποίων ο τίτλος, στην πραγματικότητα, είναι ο εναρκτήριος στίχος.
Κι ό,τι εμφανίζεται ως πρώτος στίχος είναι πραγματικά ο δεύτερος.
Αδυναμία αναγνώρισης αυτού του τεχνάσματος μπορεί ν’ αποθαρρύνει,
Να μπερδέψει τον αναγνώστη και να τον οδηγήσει να εγκαταλείψει στα μισά,
Είτε καταφεύγοντας σ’ ένα άλλο ποίημα μ’ έναν καθώς πρέπει τίτλο
Που θα τον προσκαλεί εντός, είτε (κι αυτό είναι περισσότερο πιθανό),
Πετώντας το βιβλίο στο δωμάτιο και βγαίνοντας μαινόμενος έξω
Στη φιλήδονη νύχτα* να υπόσχεται ότι δεν θα επιστρέψει ποτέ.
* «Η Φιλήδονη Νύχτα», για παράδειγμα, θα ήταν ένας καθώς πρέπει τίτλος.
-


Ένας Ποιητής Μπορεί Να Κρύβει  Έναν Άλλο

(για τον Κένεθ Κόουκ)
Κένυα
Ένα αμάξι σταματημένο στη διάβαση του τρένου
Στο τιμόνι, ο ποιητής
Για να περάσει η ώρα γράφει ένα ποίημα.
Λονδίνο
Φωλιάζοντας στη μελέτη, ένας δεύτερος ποιητής
Διαβάζει το ποίημα, έπειτα σκύβει.
Συνειδητοποιεί ότι μπορεί να κρύβει ένα άλλο.
Ωστόσο
Είναι απροετοίμαστος για το τρένο
Που βγαίνει με ορμή από το τζάκι
Κι ύστερα ακολουθεί ένα άλλο, και ένα άλλο, και

μτφρ. Ράνια Καραχάλιου,

πηγή: http://teflon.wordpress.com





ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΩΤΑ

Όταν το λεωφορείο φρενάρισε απότομα για να μη
χτυπήσει μια μητέρα με το παιδί στο δρόμο, η
νεαρή κυρία με το πράσινο καπέλο που καθόταν
απέναντί έπεσε πάνω μου, και καθώς δεν ήμουν από
κείνους που χάνουν ευκαιρία άρχισα να κάνω έρωτα
μόλο μου το κορμί.

Στην αρχή εκείνη αντιστάθηκε λέγοντας πως ήταν
πολύ πρωί και πολύ νωρίς μετά το πρόγευμα και πως τέλος
πάντων με έβρισκε αποκρουστικό. Όταν όμως της
εξήγησα πως αυτό ήταν μια πυρηνική έκρηξη, και το
τέλος του κόσμου θα έρχονταν κατά την ώρα του φαγητού,
τότε έβγαλε το πράσινο καπέλο της, έβαλε το
εισιτήριο της στην τσέπη και πήρε μέρος στην άσκηση.

Οι επιβάτες του λεωφορείου και υπήρχαν πολλοί,
σκανδαλίστηκαν κι εξεπλάγησαν και διασκέδασαν κι
ενοχλήθηκαν, όταν όμως μαθεύτηκε από στόμα σε στόμα
ότι το τέλος του κόσμου θα ερχόταν κατά την ώρα του 
φαγητού έβαλαν την περηφάνια τους στις τσέπες τους
μαζί με τα εισιτήρια κι έκαναν έρωτα ο ένας με τον 
άλλον. Ακόμα και ο εισπράκτορας του λεωφορείου που
βρισκόταν επάνω, σκαρφάλωσε στη θέση του οδηγού κι
άρχισε μαζί του ένα κάποιο είδος σχέσης.

Το βράδυ εκείνο, γυρίζοντας όλοι με το λεωφορείο
στο σπίτι, βρισκόμασταν σε μια μικρή αμηχανία,
ιδιαίτερα εγώ και η νεαρή κυρία με το πράσινο καπέλο,
κι όλοι αρχίσαμε ο καθένας με τον τρόπο του να λέμε
πόσο βιαστικοί κι ανόητοι ήμασταν. Και τότε, σαν ένας
λεβέντης που πάντα μου ήμουν, σηκώθηκα κι άρχισα να λέω
πως ήταν κρίμα να μην έρχονταν το τέλος του κόσμου
κάθε μέρα στην ώρα του φαγητού και πως εμείς θα μπορούσαμε να προσποιούμαστε πάντα. Και τότες έγινε…

Στο άψε σβήσε όλοι μας αλλάξαμε ντάμες και σε λίγο
το λεωφορείο ήταν μια μυρμηγκιά από άσπρες
μπίλιες ναφθαλίνης που κάναν βρωμοδουλειές.

Και την άλλη μέρα
Και καθεμέρα
Σε καθελεωφορείο
Σε καθεδρόμο
Σε καθεπόλη
Σε καθεχώρα

οι άνθρωποι προσποιούνται πως έφτανε το τέλος
του κόσμου τηνώρα του φαγητού. Ακόμα δεν ήρθε.
Κι όμως κατά κάποιον τρόπο ήρθε.


μτφ. Κλείτος Κύρου

πηγή: http://logocafe.blogspot.com



Roger McGough
From Wikipedia, the free encyclopedia

Roger Joseph McGough CBE (born 9 November 1937) is a well-known English performance poet. He presents the BBC Radio 4 programme Poetry Please and records voice-overs for commercials, as well as performing his own poetry regularly. He is a Fellow of Liverpool John Moores University and is President of the Poetry Society.[1]

Life and work

Roger McGough was born in Litherland, Liverpool.[2] He was a pupil at St Mary's College in Crosby with Laurie Taylor, future sociologist and criminologist, before going on to study French and Geography at the University of Hull[3] at a time when Philip Larkin was the librarian there, and with whom he corresponded about poetry: "McGough didn't seek counsel from Larkin, but at the age of 21, after completing his degree and teaching diploma, he did send him some poems. "I got a letter. He said 'thank you for sending me your poems which I enjoyed reading'. And then he said [something along the lines] of 'you seem to walk a tightrope which you sometimes fall off, but the journey is worth making.'"[4] Returning to Merseyside in the early 1960s, he worked as a French teacher and, with John Gorman, organised arts events. After meeting Mike McGear the trio formed The Scaffold, working the Edinburgh Festival until they signed to Parlophone records in 1966. The group scored several hit records, reaching number one in the UK Singles Chart in 1968 with their version of "Lily The Pink". McGough wrote the lyrics for many of the group's songs and also recorded the musical comedy/poetry album McGough and McGear.[3] He has been nicknamed 'the patron saint of poetry' by Carol Ann Duffy.[5]
McGough was also responsible for much of the humorous dialogue in The Beatles' animated film, Yellow Submarine, although he did not receive an on-screen credit.[6] At about the same time a selection of his poems was published, along with work from Adrian Henri and Brian Patten, in a best-selling paperback volume of verse entitled The Mersey Sound, first published in 1967, revised in 1983 and again in 2007.[7]
On 2 March 1978, McGough appeared in All You Need Is Cash, a mockumentary detailing the career of a Beatles-like group called The Rutles; McGough's introduction takes so long that he is only asked one question ("Did you know the Rutles?" to which McGough cheerfully responds "Oh yes") before the documentary is forced to move along to other events. In 1980 he recited a high-speed one-minute version of Longfellow's poem "The Wreck of the Hesperus", complete with sound effects, on the album "Miniatures" produced by Morgan Fisher.[8] One of McGough's more unusual compositions was created in 1981, when he co-wrote an "electronic poem" called Now Press Return with the programmer Richard Warner for inclusion with the Welcome Tape of the BBC Micro home computer.[9] Now Press Return incorporated several novel themes, including user-defined elements to the poem, lines which changed their order (and meaning) every few seconds, and text which wrote itself in a spiral around the screen.[10]

Awards

McGough won a Cholmondeley Award in 1998, and was awarded the CBE in June 2004.[11] He holds an honorary MA from Nene College of Further Education;[12] was awarded an honorary degree fromRoehampton University in 2006;[13] as well as an honorary doctorate from the University of Liverpool on 3 July 2006.[14] He was Fellow of Poetry at Loughborough University (1973-5)[15] and Honorary Professor at Thames Valley University (1993).[15]

Books

Poetry collections

  • Summer with Monika 1967
  • Watchwords Cape, 1969
  • After The Merrymaking Cape, 1971
  • Out of Sequence Turret Books, 1972
  • Gig Cape, 1973
  • Sporting Relations Eyre Methuen, 1974
  • In the Glassroom Cape, 1976
  • Mr Noselighter André Deutsch, 1976
  • Frinck, A Life in the Day of, and Summer with Monika: Poems Joseph, 1978
  • Holiday on Death Row Cape, 1979
  • Unlucky for Some Bernard Stone, 1980
  • Waving at Trains Cape, 1982
  • Crocodile Puddles New Pyramid Press, 1984
  • Melting into the Foreground Viking, 1986
  • Noah's Ark Dinosaur, 1986
  • Worry Toni Savage, 1987
  • Counting by Numbers Viking Kestrel, 1989
  • Selected Poems, 1967-1987 Cape, 1989
  • You at the Back: Selected Poems, 1967-87 Cape, 1991
  • Defying Gravity Viking, 1992
  • Pen Pals: A New Poem Prospero Poets, 1994
  • Ferens, the Gallery Cat Ferens Art Gallery, 1997
  • Until I Met Dudley Frances Lincoln, 1997
  • The Way Things Are Viking, 1999
  • Dotty Inventions Francis Lincoln, 2002
  • Everyday Eclipses Viking, 2002
  • Collected Poems Viking, 2003
  • That Awkward Age Penguin, 2009

For children

  • The Great Smile Robbery Viking Kestrel, 1982
  • Sky in the Pie Viking Kestrel, 1983
  • Nailing the Shadow Viking, 1987
  • An Imaginary Menagerie Viking, 1988
  • Helen Highwater Viking, 1989
  • Pillow Talk Viking Kestrel, 1990
  • The Lighthouse that Ran Away Bodley Head, 1991
  • My Dad's a Fire-Eater Penguin, 1992
  • Another Custard Pie Collins, 1993
  • Lucky Viking, 1993
  • The Magic Fountain Bodley Head, 1995
  • Stinkers Ahoy! Viking, 1995
  • The Kite and Caitlin Bodley Head, 1996
  • Bad, Bad Cats Viking, 1997
  • Good Enough to Eat Puffin, 2002
  • Moonthief Kingfisher, 2002
  • What on Earth? Puffin, 2002
  • Slapstick Puffin 2008

Plays


Autobiography

  • Said And Done Random House, 2005

See also


References

  1. ^ The Poetry Society - accessed 24 July 2009
  2. ^ McGough reads 3 poems (audio)
  3. ^ a b Emma Brockes interview: Roger McGough The Guardian 14 November 2005
  4. ^ Philip Larkin biography, The University of Hull
  5. ^ Older, wiser, angrier: Roger McGough settles some old scores, Arifa Akbar, The Independent, 18 August 2012
  6. ^ The Beatles' Yellow Submarine Turns 30 "Edelmann is given credit for inventing the Blue Meanies to serve that role. In an interview, Edelmann added yet another to those who contributed to the film's script. He said, "There was never one script. We had about 20. Roger McGough was responsible for much of it." McGough was a Liverpool poet who was brought in to add a Liverpool flavor to the soundtrack. He was paid £500 for his work, but was not given screen credit." (Accessed 18 July 2008.)
  7. ^ Interview with Roger McGough about republication of Mersey Sound 40 years on
  8. ^ Miniatures
  9. ^ BBC
  10. ^ BBC [pdf]
  11. ^ CBE for Liverpool poet McGough BBC News 12 June 2004
  12. ^ "Honorands 1995-1999". The University of Northampton, Honorary & notable alunmi. The University of Northampton. Retrieved 20 October 2010.
  13. ^ "Roger McGough CBE FRSL". Roehampton University, London, Honorary Degrees 2006. Roehampton University. Retrieved 20 October 2010.
  14. ^ "Founding stars of Everyman Theatre honoured by University". University of Liverpool, Press Release. University of Liverpool. 30 June 2006. Retrieved 20 October 2010.
  15. ^ a b "McGOUGH, Roger". Who's Who 2010, A & C Black: 2010; online edn. Oxford University Press, December 2009; online October 2010. Nov 2009.
  16. ^ Tartuffe, Roger McGough, Liverpool Playhouse
  17. ^ Guardian

External links




στις
Ετικέτες

2 σχόλια:

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...