ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ: ΑΛΕΧΑΝΔΡΑ ΠΙΘΑΡΝΙΚ (Alejandra Pizarnik)

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΛΕΧΑΝΔΡΑ ΠΙΘΑΡΝΙΚ (Alejandra Pizarnik) - Ακόμη τολμώ να αγαπώ

Ποίηση

...
δεν έχει σημασία αν όταν φωνάξει η αγάπη
εγώ είμαι νεκρή
θα έρθω
πάντα θα έρχομαι
αν κάποτε
μου φωνάξει η αγάπη
...

πηγή: http://elenasavva.blogspot.com

Ζητιάνα φωνή

Ακόμη τολμώ να αγαπώ
τον ήχο του φωτός σε μιαν ώρα νεκρή,
το χρώμα του χρόνου σ' ένα τείχος εγκαταλειμμένο.

Στο βλέμμα μου όλα έχουν χαθεί.
Είναι τόσο μακρινό το να ζητήσω.
Είναι τόσο κοντινό το να ξέρω πως δεν υπάρχει.

μτφ: Ρήγας Κούπα

- Το ποίημα Ζητιάνα φωνή είναι από την ανθολογία ομοερωτικών
ποιημάτων Η Έλξη των Ομωνύμων
εκδ. Οδυσσέας, 2005

Σιωπές

σιωπή εγώ ενώνομαι στη σιωπή
εγώ έχω ενωθεί στη σιωπή
και αφήνω να με κάνουν
αφήνω να με πίνουν
αφήνω να με λένε

μαχαιρωμένη απ' αυτό που λείπει
από την άτιμη αναμονή
θα ξαναγεννηθώ στα τρομερά παιχνίδια
και θα τα θυμάμαι όλα

οι ναυαγοί πίσω από τη σκιά
αγκάλιασαν αυτή που αυτοκτόνησε
με τη σιωπή του αίματός της

η νύχτα ήπιε κρασί
και χόρεψε γυμνή ανάμεσα στα κόκαλα της ομίχλης
ζώο ριγμένο στο πιο μακρινό χνάρι του
η κοπέλα γυμνή καθισμένη μέσα στη λησμονιά
ενώ το ανοιγμένο κεφάλι της πλανιέται κλαίγοντας
ψάχνοντας να βρει ένα πιο αγνό σώμα

ύστερα όταν πεθάνουν
εγώ θα χορέψω
χαμένη στο φως του κρασιού
κι ο εραστής του μεσονυκτίου

που είναι
πίσω από τα μάτια μου
κι από τα μάτια σου
τώρα που είναι νύχτα
στο αίμα
και δεν μπορούμε να δούμε
τον κρύο κόσμο μεγάλο

δεν έχει σημασία αν όταν φωνάξει η αγάπη
εγώ είμαι νεκρή
θα έρθω
πάντα θα έρχομαι
αν κάποτε
μου φωνάξει η αγάπη

ταξιδεύτρα της καρδιάς μαύρου πουλιού
είναι δική σου η μοναξιά τα μεσάνυχτα
δικά σου τα γνωστικά ζώα που πληθαίνουν τον ύπνο σου
περιμένοντας τον πανάρχαιο λόγο
δική σου είν' η αγάπη κι ο ήχος του ραγισμένου ανέμου

μτφ: Ρήγας Καππάτος

- το ποίημα Σιωπές είναι από την ανθολογία
Τα εκατό ωραιότερα ερωτικά ποιήματα της ισπανικής γλώσσας
εκδ. Εκάτη, 2000

Το κουφό φανάρι

Οι απόντες φυσάνε κι η νύχτα είναι πυκνή.
Η νύχτα έχει το χρώμα των ματόκλαδων του νεκρού.
Όλη τη νύχτα φτιάχνω τη νύχτα. Όλη τη νύχτα
γράφω. Λέξη τη λέξη γράφω τη νύχτα.

μτφ: Ρήγας Καππάτος

- το ποίημα Το κουφό φανάρι είναι από την Γενική Ανθολογία
Σύγχρονης Λατινοαμερικανικής Ποίησης 1892-1975
εκδ. Εκάτη, 2011

πηγή: http://authorsandwriterstooktheirownlives.blogspot.com

Alejandra Pizarnik (1936-1972)
Στις 25 Σεπτεμβρίου, παίρνοντας 50 χάπια του βαρβιτουρικού σεκονάλ. Εθισμένη στις αμφεταμίνες, με κατάθλιψη και δύο ακόμα απόπειρες αυτοκτονίας παίρνει την θανατηφόρα δόση κατά τη διάρκεια της διήμερης άδειας της από το ψυχιατρικό νοσοκομείο Pirovano του Μπουένος Άιρες, όπου νοσηλευόταν.

πηγή: http://authorsandwriterstooktheirownlives.blogspot.com

Alejandra Pizarnik

From Wikipedia, the free encyclopedia

Alejandra Pizarnik (April 29, 1936 – September 25, 1972) was an Argentine poet.

Life and work

She was born on April 29, 1936 to Russian Jewish immigrant parents in Avellaneda, a suburb of Buenos Aires, Argentina. A year after entering the department of Philosophy and Letters at the Universidad de Buenos Aires, Pizarnik published her first book of poetry, La tierra más ajena (1955). Soon after, she studied painting with Juan Batlle Planas.^[1] Pizarnik followed her debut work with two more volumes of poems, La última inocencia (1956) and Las aventuras perdidas(1958).

From 1960 to 1964 Pizarnik lived in Paris. There she worked for the journal Cuadernos, sat on the editorial board of the magazine Les Lettres Nouvelles, and participated in the Parisian literary world. Pizarnik also attended a variety of courses at the Sorbonne, including contemporary French Literature.

She was awarded a Guggenheim Fellowship in 1968,^[2] and in 1971 a Fulbright Scholarship.^[1]

She died in Buenos Aires of a self-induced overdose of seconal.

Books

The Land Far Beyond (La tierra más ajena) (1955)
The Last Innoncence (La última inocencia) (1956)
The Lost Adventures (Las aventuras perdidas) (1958)
The Tree of Diana (Árbol de Diana) (1962)
The Works and the Nights (Los trabajos y las noches) (1965)
The Extraction of the Stone of Madness (Extracción de la piedra de locura) (1968)
The Musical Hell (El infierno musical) (1971)
The Blood Countess (La condesa sangrienta) (1971)

Further reading

"Unmothered Americas: Poetry and universality, Charles Simic, Alejandra Pizarnik, Giannina Braschi", Jaime Rodriguez Matos, dissertaion, COLUMBIA UNIVERSITY; Faculty Advisor: Gustavo Perez-Firmat, 2005.
“The Sadean Poetics of Solitude in Paz and Pizarnik.” Latin American Literary Review / Rolando Pérez, 2005
Review: Art & Literature of the Americas: The 40th anniversary Edition", featuring Alejandra Pizarnik, Christina Peri Rossi, Octavio Paz, Giannina Braschi," edited by Doris Sommer and Tess O'Dwyer, 2006.
"Arbol de Alejandra: Pizarnik Reassessed," (monograph) by Karl Posso and Fiona J. Mackintosh, 2007.
These are Not Sweet Girls featuring Alejandra Pizarnik, Giannina Braschi, Marjorie Agosin, and Julia Alvarez," White Pine Press, 2000. ISBN 978-1-877727-38-2
"La Disolucion En La Obra de Alejandra Pizarnik: Ensombrecimiento de La Existencia y Ocultamiento del Ser," by Ana Maria Rodriguez Francia, 2003.. ISBN 978-950-05-1492-7.