Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

ΑΛΕΞΗΣ ΖΑΚΥΘΗΝΟΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ





Με τον αφρό των πλοίων που σάλπαραν χωρίς εμένα,
γράφεται σιγά σιγά το μακρινό ταξίδι μου. Οι πολλοί
νομίζουν πως γεννήθηκα πλοηγός, όμως κανείς αλήθεια
δε γεννιέται, μόνο γίνεται. Γεννήθηκα θαλασσοπόρος
μα η κακή στιγμή μ’ έφερε εδώ, πάνω σε ξένες γέφυρες,
των άλλων τα ταξίδια να ετοιμάζω και να παραστέκομαι
σε ξένους γυρισμούς, γεμάτους μυρωδιά του ωκεανού.

Από τη συλλογή Η θέα των συνανθρώπων (1970) του Αλέξη Ζακυθυνού

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994) 


Ένας θάνατος

Κλαίμε που το τέλος έφτασε τόσο
νωρίς και που τον βρίσκει με καρδιά
γεμάτη αγάπη, όμως αυτός, το νέο
παιδί, δεν κλαίει καθόλου, χαμογελα-
στός κοιτάζει, σαν ευτυχισμένος
που το τέλος το δικό του είναι μιας
άλλης ομορφιάς, σωστή γιορτή.

Από τη συλλογή
 Τα θολά τζάμια (1954) του Αλέξη Ζακυθυνού

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994), http://greek-translation-wings.blogspot.com




Αλέξης Ζακυθηνός (1934-1992)

Βιογραφικό 

Ο Αλέξης Ζακυθηνός γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα. Ποιητής. Σπούδασε νομικά και ακολούθησε τη διπλωματία. Το 1954 εμφανίζεται στα γράμματα με τη συλλογή Θολά Τζάμια. Πέθανε στην Κόρινθο το 1992.

ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ:
Σικάγο, Τρίπολη, Βόννη, Γιαουντέ, Μπουένος Άιρες, Μπραζίλια, Παρίσι (
UNESCO)

Λογοτεχνία

ΠΟΙΗΣΗ

«Θολά τζάμια», 1954
«Το κακό πουλί», 1958
«Ο στρατιώτης», 1960
«Η θέα των συνανθρώπων», 1970
«Η άλλη θέα», 1972
«Η μικρή φυγή», 1976 (αναθεωρημένη έκδοση προηγούμενων συλλογών)
«Η θάλασσα των πνιγομένων», 1979
«Ο ξένος κήπος», 1993





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...