Τavolo
Ci siamo seduti intorno al tavolo, che alcuni dei, lo considerano consacrato,
il cibo era preparato, e senza preghiera, la fame era grande,
abbiamo alzato la forchetta il primo boccone in bocca
Il mais ci fissava con i suoi piccoli occhi come quelli di un topo
e ha gridato; ‘OGM, OGM!’ ... Cosa si intende?
La latugga morta e non aveva profumo di terra, ma veleno di piretro
e la carne ci racconta la sua storia e come è nato in un laboratorio di biotecnologieda in qualche parte di Australia.
La fame sene andata, la storia è stata toccante,
afamati, ma vivi, fin quando?
Il denaro non si mangia e non lo capiscono i collezionisti maniacali
Ci siamo seduti intorno al tavolo, che alcuni dei, lo considerano consacrato,
il cibo era preparato, e senza preghiera, la fame era grande,
abbiamo alzato la forchetta il primo boccone in bocca
Il mais ci fissava con i suoi piccoli occhi come quelli di un topo
e ha gridato; ‘OGM, OGM!’ ... Cosa si intende?
La latugga morta e non aveva profumo di terra, ma veleno di piretro
e la carne ci racconta la sua storia e come è nato in un laboratorio di biotecnologieda in qualche parte di Australia.
La fame sene andata, la storia è stata toccante,
afamati, ma vivi, fin quando?
Il denaro non si mangia e non lo capiscono i collezionisti maniacali
Kokologiannis Konstantinos
Τραπέζι
Καθίσαμε γύρω από
το τραπέζι, που κάποιοι θεοί το θεωρούν αγιασμένο,
το φαγητό ήταν
στρωμένο και χωρίς προσευχή, η πείνα ήταν μεγάλη,
σηκώσαμε το
πιρούνι για να βάλουμε την πρώτη μπουκιά στο στόμα
Το καλαμπόκι μας
κοίταζε με κάτι μάτια μικρά σαν του ποντικού
και φώναζε,
ΟΓΜ,ΟΓΜ... Τι να σημαίνει άραγε;
Το μαρούλι
πεθαμένο δε μύριζε το χώμα που το έθρεψε, αλλά οργανοφωσφορικό δηλητήριο,
και το κρέας μας
λέει την ιστορία του και πως ήταν όταν γεννήθηκε στο εργαστήριο βιοτεχνολογίας
κάπου στην Αυστραλία.
Μας κόπηκε η
όρεξη, η ιστορία ήταν συγκινητική,
νηστικοί αλλά
ζωντανοί, ως πότε;
Τα χρήματα δεν
τρώγονται και δεν το καταλαβαίνουν οι μανιακοί συλλέκτες τους
Κοκολογιάννης Κωνσταντίνος
Καλημέρα δυστυχώς έτσι είναι πλέον το τραπέζι μας πια ,και που θα πάμε ακόμη να λες....καλο σαββατοκύριακο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΔιαγραφήΤο που θα πάμε δε θα ήθελα να το δω. Με φοβίζει!