ΚΡΙΣΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΡΟΣΣΙ (CRISTINA PERI ROSSI) - ΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ

Η ΝΥΧΤΑ

Αγαπώ τη νύχτα

τη βαριά πυκνότητά της

την ταραχή του πόθου της

γεμάτου πλάσματα του παρελθόντος

που ξαναζούν σαν φαντάσματα

στις γωνιές σκοτεινών δέντρων.

Αγαπώ τη νύχτα τη βιαστική

γαλάζια γεμάτη ψιθύρους ασύλληπτη

τη νύχτα την ταραχοποιό των σωμάτων

όταν ελευθερώνονται τα θηρία του πόθου

ουρλιάζουν οι σειρήνες του πόνου

και μουγκρίζει η ανησυχία των χήρων.

Αγαπώ τη νύχτα που έχει σακούλες κάτω από τα μάτια

άυπνη παλλόμενη

νύχτα από παραισθησιογόνα και σκιές

όταν κανένας δεν γνωρίζει κανέναν

και οποιοσδήποτε μπορεί να είναι το σκοτεινό

αντικείμενο του πόθου

οποιοσδήποτε μπορεί να φορέσει τα ρούχα που πιο πολύ αγαπώ

ή να γδυθεί στο προστατευτικό σκιόφως του δωματίου

προσποιούμενος πως είναι εκείνη που πιο πολύ αγαπώ.

Τη νύχτα τη γεμάτη ψέματα

προσωπεία μεταμφιέσεις

κακούς στίχους

νύχτες από σιλικόνη και μοναξιά

θολές από ανικανοποίητες επιθυμίες

από παλιές λαχτάρες αναστημένες.

Αγαπώ τη νύχτα

αθέατων κυνηγών

που σεργιανίζουν στους δρόμους

στις αποβάθρες

στα χαμόσπιτα

αναζητώντας την πρόσκαιρη λεία

το μοναδικό θήραμα που θα τους κατακρημνίσει

στον θάνατο

στη λήθη

που θα τους οδηγήσει μέσα από παραισθησιογόνα

και αλκοόλ

στην αργή εισβολή της μέρας

όμοια σε όλες

τις μέρες της συνήθειας

τις μέρες της επανάληψης

των φρούδων ελπίδων

της μοναξιάς των δύο.

Αγαπώ τη νύχτα

γιατί όλα είναι πιθανά

ιδίως το απόλυτο

ιδίως αυτό που δεν έχεις

ιδίως αυτό που μας λείπει

ιδίως την παροδικότητά της.

Πάντα υπάρχει χρόνος για να ξημερώσει αύριο.

Μετάφραση από τα Ισπανικά: Λένα Κοψαχείλη

ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΓΡΑΦΗ

Τα τελευταία είκοσι χρόνια

έζησα σε περισσότερα από εκατό διαφορετικά ξενοδοχεία

(Αλγκόνκιν, Χάμιλτον, Χούμπολντ, Λος Λινάχες,

Γκραν Παλάς, Βίκτορ Αλμπέρτο, Ρέινα Σοφία, Σίτι Παρκ)

σε πόλεις απομακρυσμένες μεταξύ τους

(Κεμπέκ και Βερολίνο, Μαδρίτη και Μόντρεαλ, Κόρδοβα

και Βαλπαραΐσο, Παρίσι και Βαρκελώνη, Ουάσιγκτον

και Μοντεβίδεο)

πάντα περαστική

όπως τα καράβια και τα τρένα

μεταφορές της ζωής

σε μια διαρκή ροή

πηγαινέλα

Δεν μεγάλωσα ένα φυτό

δεν μεγάλωσα έναν σκύλο

μόνο τα χρόνια μου πληθαίνουν και τα βιβλία

που παράτησα εδώ κι εκεί

ώστε κάποιος άλλος, κάποια άλλη

να τα διαβάσει, να τα ονειρευτεί.

Τα τελευταία είκοσι χρόνια

έζησα σε περισσότερα από εκατό διαφορετικά ξενοδοχεία

σε σπίτια πρόσκαιρα όπως οι μέρες

φευγαλέα όπως η μνήμη.

Ποιο είναι το σπίτι μου;

Πού μένω;

Σπίτι μου είναι η γραφή

την κατοικώ όπως την εστία

της παραστρατημένης κόρης

της άσωτης

αυτής που πάντα επιστρέφει για να βρει τα γνώριμα πρόσωπα

τη μοναδική φωτιά που δεν σβήνει.

Σπίτι μου είναι η γραφή

σπίτι με εκατό πόρτες και παράθυρα

που κλείνουν και ανοίγουν εναλλάξ.

Όταν χάνω ένα κλειδί

βρίσκω ένα άλλο

όταν κλείνει ένα παράθυρο

παραβιάζω μια πόρτα

Στο τέλος

πόρνη σπλαχνική

όπως όλες οι πόρνες

η γραφή ανοίγει τα πόδια

μου προσφέρει άσυλο με δέχεται

με σκεπάζει με τυλίγει

με ξελογιάζει με προστατεύει

μητέρα πανταχού παρούσα.

Σπίτι μου είναι η γραφή

οι σάλες της τα πλατύσκαλά της

οι σοφίτες της οι πόρτες της που ανοίγουν

σε άλλες πόρτες

οι διάδρομοί της που οδηγούν σε υπνοδωμάτια

γεμάτα καθρέφτες

όπου ξαπλώνεις

με τη μόνη συντροφιά που δεν είναι ανεπαρκής:

τις λέξεις.

Μετάφραση από τα Ισπανικά: Λένα Κοψαχείλη

Η Κριστίνα Πέρι Ρόσσι είναι ποιήτρια, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και μεταφράστρια από την Ουρουγουάη. Γεννήθηκε στο Μοντεβίδεο το 1941. Το 1970, τα γεγονότα της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ουρουγουάη την ανάγκασαν να καταφύγει στην Ισπανία, όπου διαμένει μέχρι σήμερα. Τα δύο ποιήματα που δημοσιεύονται εδώ είναι από την ποιητική συλλογή Habitación de hotel (Δωμάτιο ξενοδοχείου).

πηγή: http://logotexnia21.blogspot.com

Cristina Peri Rossi

From Wikipedia, the free encyclopedia

Cristina Peri Rossi (born November 12, 1941) is an Uruguayan novelist, poet, translator, and author of short stories.

Considered a leading light of the post-1960s period of prominence of the Latin-American novel, she has written more than 37 works. She was born in Montevideo, Uruguay but was exiled in 1972, and moved toSpain, where she became a citizen in 1975. As of 2005 she lives in Barcelona, where she continues to write fiction and works as a journalist. She studied at the University of the Republic.

Works

La nave de los locos (The Ship of Fools) (1984) is generally regarded by critics as Peri Rossi's most important work. It is an experimental novel which takes the form of a pastiche of travel writing. The protagonist, Equis, is a misfit who travels to a number of deliberately vague locations. By inviting the reader to see modern society through the eyes of Equis, Peri Rossi is using the technique ofdefamiliarisation to produce a biting satire of today's world. This includes a strong dose of feminism: Equis eventually renounces his own sexuality, declaring that there is "harmony in impotence," which can be read as a denouncement of patriarchial and phallogocentric society. More generally, the work shows toleration and arguably even idealisation of sexualities that have been traditionally considered dissident, including gerontophilia and controversially, in the character Morris' love for a ten-year-old boy, pedophilia. The novel exposes the dangers of arbitrary dictatorial government in its inclusion an emotional depiction of a concentration camp in a country which remains unspecified, but which could be based on any of the various Latin American dictatorships of the latter half of the twentieth century. The title of the book is taken from the Ship of Fools legend, which is reworked by Peri Rossi in the novel itself. The novel shows sympathy for those condemned to the ship of fools and there is a clear parallel between thismedieval episode and the modern-day aforementioned concentration camp passage.

The themes established in La nave de los locos are ones which Rossi revisits in other works. Her latest novels include Solitario de amor (Solitaire of Love) (1989), La última noche de Dostoievski(Dostoyevsky's Last Night) (1992) and El amor es una droga dura (Love is a hard drug) (1999). All of these novels are formally less experimental than Nave. They deal with male protagonists who, like Equis, gradually explore their sexualities, discovering that they have to renounce traditional gender roles both in sexual behaviour and in the real world to find fulfilment. However, there is little political commentary in these novels.

Peri Rossi has also produced an impressive amount of poetry, again covering many of the ideas outlined above. The lesbian eroticism of Evohé (1971) caused a scandal when first released.

In 2004, Peri Rossi published Por fin solos, a collection of short stories where love is a result of eroticism and frustration. The lovers, whatever their condition or sex, seek a reason in the beloved so that they may feel saved, as is the case in "Náufragos". Peri Rossi also uses (determinedly) symbols that link with the deterioration of heterosexual relationships, such as the bottle of lye, the scarf, and flowers, among others.

Journalism

Cristina Peri Rossi is active as a journalist and political commentator in Barcelona. She is a radio journalist for the public Catalan station Catalunya Radio. She was sacked from this position in October 2007 and accused the station of 'linguistic persecution', claiming she was sacked for speaking Spanish instead of Catalan.[1] She was later re-instated to her post after an outcry.

She is well known for her defense of civil liberties and freedom of expression. She has long supported gay marriage and welcomed Spain's decision to recognize it.[2]

In an El Mundo article in March 2006, she spoke out against the rise of religious extremism in Europe, and specifically the violence that followed the 'Danish Cartoons Affair'. In the article she expresses her support to the 'Together Facing the New Totalitarianism' Manifesto, which was published in the left-leaning French weekly Charlie Hebdo in March 2006.[3]

Peri Rossi maintains a website at http://www.cristinaperirossi.es/

Complete list of published works

Viviendo (1963)

Los museos abandonados (1968)

El libro de mis primos (1969)

Indicios pánicos (1970)

Evohé (1971)

Descripción de un naufragio

Diáspora (1976)

La tarde del dinosaurio (1976)

Lingüística general (1979)

La rebelión de los niños (1980)

El museo de los esfuerzos inútiles (1983)

La nave de los locos (1984)

Una pasión prohibida (1986)

Europa después de la lluvia (1987)

Solitario de amor (1988)

Cosmoagonías (1988)

Fantasías eróticas (1990

Acerca de la escritura (1991).

Babel bárbara (1991),

La última noche de Dostoievski (1992)

La ciudad de Luzbel y otros relatos (1992)

Otra vez Eros (1994)

Aquella noche (1996)

Inmovilidad de los barcos (1997)

Desastres íntimos (1997)

Poemas de amor y desamor (1998)

Las musas inquietantes (1999)

El amor es una droga dura (1999)

Estado de exilio (2003)

Por fin solos (2004)

Estrategías del deseo (2004)

State of Exile (2008)

References

^ Peri Rossi acusa Catalunya Ràdio de persecución lingüística · Actualidad · Diario Ibérico · La otra visión de España

^ http://www.indiana.edu/~madweb/s4112005/compositionguides/extramatsforfinal/sexuality/matrimoniogay/Cristina%20Peri-Rossi-%20Ventajas%20del%20matrimonio%20homosexual-10-8-04.pdf

^ "Contra el totalitarismo islámico", Cristina Peri Rossi, 14 March 2006: http://www.almendron.com/tribuna/?p=2629

English Translations

"Panic Signs," a collection of short stories by Cristina Peri Rossi in English translation by Mercedes Rowinsky-Geurts and Angelo Augusto Borrás, Wilfrid Laurier University Press, Toronto, 2002.

These are Not Sweet Girls: Poetry by Latin American Women," editor Majorie Agosin, White Pine Press, New York, 1998. (English translations of poetry by Cristina Peri Rossi, Gabriela Mistral, and Giannina Braschi).

The Best of Review: Celebrating the Americas Society's 40th Anniversary,editors Tess O'Dwyer and Doris Sommer, Routledge, Francis & Taylor, London, 2005. (English translation excerpts of Latin American literary classics by Cristina Peri Rossi and her contemporaries Luisa Valenzuela, Gabriel Garcia Marquez, Derek Walcott, and Giannina Braschi).

"A Forbidden Passion," stories by Cristina Peri Rossi in English translation by Mary J. Treacy, Cleis Press, 1993.

External links

Official Web site in Spanish

Cristinaperirossi.org (Unofficial Web site in English)

Profile at escritoras.com (Google translation)

Full text of her short story "Rumors" at WordsWithoutBorders.org