Το λέει και το τραγούδι
O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το
τραγούδι
παρηγοριά δεν
έχει,
από την ώρα που
'φυγες
έχει βουρκώσει ο
ουρανός
κι η θλίψη σιγοβρέχει.
Παρηγοριά έχει ο
θάνατος,
το λέει και το
τραγούδι
και λησμοσύνη ο
χάρος,
πέτρα που δε
μετακυλά
κι ασήκωτο μολύβι
του χωρισμού το
βάρος, το βάρος.
Kοιτάζω την εικόνα σου,
παιδί μου
αγαπημένο
παρηγοριά για να
βρω
και το γλυκό
χαμόγελο
της ζωγραφιάς σου
κάνει
τον πόνο μου πιο
μαύρο.
Η αγάπη πάντα
είναι διπλή,
το λέει και το
τραγούδι
μα ο καημός
περισσός,
άξαφνα μες στη
μοναξιά
πληγώνει και
τρομάζει
σαν ψέμα και σαν
μίσος, σαν μίσος.
Η αγάπη πάντα
είναι διπλή,
το λέει και το
τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη
μοναξιά
πληγώνει και
τρομάζει
σαν ψέμα και σαν
μίσος, σαν μίσος.
O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το
τραγούδι
παρηγοριά δεν
έχει,
από την ώρα που
'φυγες
παιδί μου
αγαπημένο
ο νους μ' εσένα
τρέχει.
Κάτι σπαράζει μέσα μου
Κάτι σπαράζει
μέσα μου,
κάποια ψυχή
φερμένη
απ' του Θεού το
θέλημα
προς τη ζωή
ανεβαίνει.
Θεέ μου, ευλόγα
τη να ιδεί
το φως και την
ημέρα
και να ναι πιο γλυκιά απ' το φως
για μια φτωχή
μητέρα.
Ψυχή, που
πρωτοσάλεψες
βαθιά στα σωθικά
μου,
για σε σπαράζει
πιο γλυκά
κι αλλόκοτα η
καρδιά μου.
Από ποιον κόσμο
έρχεσαι
και πού γυρεύεις
να μπεις;
Πότε είσαι μαύρο
σύγνεφο,
πότε σαν άστρο
λάμπεις
στον ουρανό μου,
και λογής
λαχτάρες
δοκιμάζω,
και τρέμω καρτερώντας
σε
και πάλι
αναγαλλιάζω...
Πότε, καθώς σε
στοχαστώ,
σα θάλασσα με
δέρνεις,
και πότε στην
ανάπαψη
του λιμανιού με
φέρνεις.
Παρακαλώ στην
ύπαρξη
να μην έρθεις μα,
ω φως μου,
και πριν σε ιδουν
τα μάτια μου
υπάρχεις, είσαι
εμπρός μου,
και πότε λέω: μη
γεννηθείς,
-κλάψα η ζωή και
μπόρα!-
και πότε: φως
μου, πώς αργείς!
Μακαρισμέν' η ώρα
που θα ξαφνίσουν
την ηχώ,
αρμονισμένα
αντάμα,
της μάνας σου το
σκούξιμο
και το δικό σου
κλάμα.
πηγή: http://www.stixoi.info
ΛΙΛΗ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
Τόπος Γέννησης:
|
Αθήνα
|
Έτος Γέννησης:
|
1900
|
Έτος Θανάτου:
|
1985
|
Λογοτεχνικές Κατηγορίες:
|
Πεζογραφία
Θέατρο - Σενάριο Μελέτη |
Η Λιλή Ιακωβίδη το γένος Πατρικίου γεννήθηκε
στην Αθήνα. Φοίτησε στο Αρσάκειο και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών
και εργάστηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη και στη Βουλή των Ελλήνων. Παντρεύτηκε το
Μικέ Ιακωβίδη, γιο του ζωγράφου Γεωργίου Ιακωβίδη (τη ζωή και το έργο του
μελέτησε η Ιακωβίδη στο τελευταίο βιβλίο της, με τίτλο Γεώργιος Ιακωβίδης, από
τη ζωή και από την τέχνη του), από τον οποίο χώρισε, κράτησε όμως το συζυγικό
της επώνυμο. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1918 με δημοσιεύσεις ποιημάτων
της στο Νουμά, περιοδικό στο οποίο αργότερα έγινε συντάκτις και από το 1927 ως
το 1929 συνεργάστηκε ως ανταποκρίτρια με την ελληνόφωνη εφημερίδα της Νέας
Υόρκης Εθνικός Κήρυξ. Το 1932 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική συλλογή της, που
είχε τίτλο Φωτεινές ώρες. Τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο ποίησης (1941 για τη
συλλογή της Κορυδαλλοί και 1957 για την Αναδρομή) και το βραβείο της Ακαδημίας
Αθηνών (1973 για τα Κοσμοείδωλα). Ασχολήθηκε επίσης με φιλολογικές μελέτες,
κυρίως για το έργο του Κωστή Παλαμά (με τον οποίο συνδεόταν με στενή φιλία),
αλλά και το θέατρο. Για το θέατρο έγραψε οχτώ έργα. Πέθανε στην Κηφισιά. 1. Για
περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Λιλής Ιακωβίδη βλ. Αργυρίου Αλεξ.,
«Ιακωβίδη Λιλή», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985,
Μαυροειδή – Παπαδάκη Σοφία, «Ιακωβίδη Λιλή», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της
Νεοελληνικής Λογοτεχνίας7. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μερακλής Μ.Γ., «Λιλή
Ιακωβίδη», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί – Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί·
Ανθολογία – Γραμματολογία, σ.536. Αθήνα, Σοκόλης, 1977 και Μόσχος Ε.Ν., «Λιλή Ιακωβίδη», Νέα Εστία118, ετ.ΝΘ΄, 1/12/1985,
σ.1587-1588.
Εργογραφία
(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)
Ι.Ποίηση
• Φωτεινές ώρες. Αθήνα, 1932.
• Σαράντα τραγούδια. Αθήνα, Κύκλος, 1934.
• Κορυδαλλοί· Με εικόνες του Γιώργου Βακαλό. Αθήνα, Αετός, 1940.
• Αναδρομή · Ποιήματα της Λιλής Ιακωβίδη. Αθήνα, 1957.
• Άνυδρη γη. Αθήνα, 1968.
• Κοσμοείδωλα. Αθήνα, 1973.
• Ανθρώπινα τοπία· Ποιήματα με σχέδια της ζωγράφου Ελένης Παγκάλου. Αθήνα, Διογένης, 1981 (στη σειρά Ελληνική Ποίηση).
• Το παιδί· Αυτοανθολόγηση· Με ένα γράμμα του Γιάννη Ψυχάρη. Αθήνα, Διογένης, 1977 (στη σειρά Ελληνική Ποίηση).
ΙΙ.Μελέτες
• Οι χαιρετισμοί της Ηλιογέννητης. Αθήνα, τυπ. Εστία, 1929.
• Ο ποιητής Καρθαίος. Αθήνα, Πυρσός, 1939 (και νεώτερη έκδοση με τίτλο Ο ποιητής Καρθαίος · Από τη ζωή και το έργο του. Αθήνα, Εκδόσεις των Επτά, χ.χ.[1972])
• Κωστής Παλαμάς: Η έξοδος · Εικονογράφηση: Ελένης Παγκάλου. Αθήνα, Εστία, 1964.
• Από τη ζωή και το έργο του ποιητή Κώστα Καρθαίου. Αθήνα, 1971.
• Κατίνα Παπά· Από τη ζωή και το έργο της. Αθήνα, 1972.
• Κωστής Παλαμάς· Από το έργο του και τη ζωή του. Αθήνα, 1974.
• Βενέζης - Καστανάκης· Δοκίμια ζωής και τέχνης. Αθήνα, Διογένης, 1976 (στη σειρά Οι έλληνες συγγραφείς).
• Εύα Βλάμη· Με τρία ανέκδοτα γράμματά της. Αθήνα, Διογένης, 1978 (στη σειρά Οι έλληνες συγγραφείς).
• Γεώργιος Ιακωβίδης· Από τη ζωή και την τέχνη του. Αθήνα, Διογένης, 1985.
• Παύλος Παλαιολόγος · (Δημοσιογράφος- Λογοτέχνης – Αγωνιστής – Άνθρωπος). Αθήνα, Δωδώνη, 1976.
ΙΙΙ.Θέατρο
• Εύκολα θύματα. Αθήνα, 1937.
• Τα κορίτσια. Αθήνα, 1938.
• Αγγελίνα. Αθήνα, 1943.
• Υπάρχουν δρόμοι για όλους. Αθήνα, 1963.
• Ο δαίμονας. Αθήνα, 1970.
• Η κυρία Σούρτα – Φέρτα · Κοινωνική σάτιρα. Αθήνα, Διογένης, 1981 (στη σειρά Νεοελληνικό Θέατρο).
• Θέατρο· Τόμος πρώτος. Αθήνα, Διογένης, 1978 (στη σειρά Νεοελληνικό Θέατρο).
Επιπλέον
Πληροφορίες
Αρχείο του λογοτέχνη υπάρχει στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό
Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)
πηγή: http://www.ekebi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου