ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ: Ερρίκος Ίψεν

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Ερρίκος Ίψεν

«Το πνεύμα της αλήθειας και το πνεύμα της ελευθερίας είναι οι στυλοβάτες της κοινωνίας.»

Ερρίκος Ίψεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Ερρίκος Ίψεν ήταν Νορβηγός δραματικός συγγραφέας (1828-1906)και ποιητής, ένας από τους πρωτοπόρους της σύγχρονης ευρωπαϊκής δραματουργίας.[1][2]Δεύτερο παιδί μιας εύπορης οικογένειας εγκαταστημένης στο λιμάνι Skien, ο Ίψεν έζησε, μετά την πτώχευση της πατρικής επιχείρησης και τη μετακίνηση της οικογένειας του στο γειτονικό Vernstpop,δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια.

Βίος

Το 1844 εγκαταστάθηκε στην Grmstad, όπου έγινε βοηθός ενός φαρμακοποιού, ενώ συγχρόνως προετοιμάζονταν για εξετάσεις στην ιατρική Σχολή. Το 1850 πήγε στο Όσλο και δούλεψε ως συντάκτης σε διάφορες εφημερίδες και το 1851 τον προσέλαβε το Εθνικό Θέατρο του Μπέργκεν ως θεατρικό συγγραφέα. Το 1957ταξίδεψε στη Δανία και στη Γερμανία ως σκηνοθέτης και επιστρέφοντας στο Όσλο διορίστηκε διευθυντής του θεάτρου της πρωτεύουσας.

Το 1864 με υποτροφία έφυγε για τη Δανία, τη Γερμανία, την Αυστρία και την Ιταλία. Αργότερα εγκαταστάθηκε στη Δρέσδη. Το 1891 επέστρεψε στη Νορβηγία, όπου έμεινε μέχρι το θάνατό του.

Έργα

Σε ηλικία μόλις 20 χρονών έγραψε το πρώτο του δράμα "Κατιλίνας" (1848). Ακολούθησε μία τεράστια δραματική παραγωγή:

"Οι μνηστήρες του θρόνου" (1862)

"Η κωμωδία του έρωτα" (1864)

"Μπραντ" (1866)

"Πέερ Γκιντ" (1867)

"Ο σύνδεσμος των νέων" (1869)

"Ο αυτοκράτορας και ο Γαλιλαίος" (1873, έργο σε 10 πράξεις) που αναφέρεται στον Ιουλιανό τον παραβάτη και τη σύγκρουση παγανισμού και χριστιανισμού. ISBN 960-248-180-3

"Τα στηρίγματα της κοινωνίας" (1877)

"Το σπίτι της κούκλας" (1879) (Et Dukkehjem)

"Βρυκόλακες" (1881) ISBN 960-248-230-3

"Ο εχθρός του λαού" (1882)

"Αγριόπαπια" (1884)

"Ρόσμερσχολμ" (1886)

"Κυρά της θάλασσας" (1888) ISBN 960-270-218-4

"Έντα Γκάμπλερ" (1890)

"Ο αρχιτέκτονας Σόλνες" (1892)

"Ο μικρός Έγιολφ" (1894)

"Ιωάννης Γαβριήλ Μπόρκμαν" (1896)

"Όταν εμείς οι πεθαμένοι σηκωθούμε" (1899).