Ποιητική συλλογή "Sulla via di Muro Lucano - Alla ricerca di San Gerardo Majella" Συμμετοχή του Κοκολογιάννη Κωνσταντίνου με ποίημα στη μνήμη του Βαγγέλη που έχασε τη ζωή του στο Reggio Calabria το 2006

Στον Βαγγέλη

Τα σύννεφα πυκνώνουν, πάνω στο γαλάζιο ουρανό της Λευκωσίας

Ο ήλιος κρύφτηκε και κουρασμένος ξάπλωσε πάνω στο απαλό τους στρώμα.

Μακάρι να βρέξει.

Το κρύο αρχίζει και γίνεται βαρύ, τα χνώτα μου καπνίζουν την ατμόσφαιρα.

Ένα τέτοιο μεσημέρι, εκεί στα στενά της Σκύλλας και της Χάρυβδης,

σε γνώρισα Βαγγέλη,

θυμάσαι;

Με το μακρύ ξανθό μαλλί σου, τα μικρά γυαλιά στα μάτια σου, χαμογελαστός και μικροκαμωμένος, σηκώθηκες και με χαιρέτησες,

«Καλώς ήρθες στο Reggio Calabria»

θυμάσαι;

Στην αρχή πολύ παρέα δεν κάναμε. Αρχιτεκτονική εσύ, γεωπονία εγώ.

Όταν με έβλεπες στο corso να κάνω passeggiata πάντα με χαιρετούσες και με ρωτούσες πώς τα περνώ στο maledetto Reggio,

θυμάσαι;

Γίναμε συμπαίκτες στην Intercoma,

εγώ τερματοφύλακας, εσύ ο καλύτερος αμυντικός μου

και με μαεστρία φυλούσαμε την porta, στον ελληνικό εμφύλιο Intercoma – Πατραϊκός

θυμάσαι;

Τα χρόνια πέρασαν, κουρεύτηκες, μεγαλώσαμε.

Εγώ έπαιρνα πτυχίο, εσένα σου έμενε η πτυχιακή,

ξέρω, είναι δύσκολες οι πτυχιακές στην αρχιτεκτονική, κρατούσαν χρόνια.

Ήσουν εκεί στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι calcetto που οργανώθηκε προς τιμή μου

θυμάσαι;  

Πάντα με το χαμόγελο και αστεία, ήσουν

Έφυγα, πήγα στρατό, ήρθε το Πάσχα.

Ήμουν στο Λουτράκι, Κυριακή του Πάσχα,

ήταν και ο φίλος μου ο Sasà από το Reggio,

τον θυμάσαι;

Και πάνω στο κέφι, χτυπά τηλέφωνο,

ήταν η Τότα, η παλιά μου συγκάτοικος

την θυμάσαι;

μου είπε ότι σε γράψανε οι εφημερίδες...

Studente Greco trovato morto al potro di Reggio Calabria,

είχαν και τη φωτογραφία σου.

Ο ουρανός σκοτείνιασε, ναι όπως σήμερα,

η Κυριακή της Ανάστασης έγινε πάλι Μεγάλη Παρασκευή.

Τι έγινε Βαγγέλη μου;

Ήταν βαρύ το κλίμα της Καλαβρίας και δεν άντεξες άλλο;

Αυτοκτόνησες;

σε έφαγε η Ndrangheta γιατί βρέθηκες σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή;

Ποτέ δε θα το μάθουμε..

Στη μνήμη, όμως φίλε μου,

στη μνήμη τη δική μου και των άλλων σαράντα Ελλήνων φοιτητών της δεκαετίας ’96-06

θα μείνεις χαραγμένος καλέ μου φίλε.

Έγινες όμως Άγγελος.

Θα μας λείψεις πολύ,

να το ξέρεις..

Κοκολογιάννης Κωνσταντίνος

Evangelo

Le nuvole si sono infoltiti, sopra il cielo azzuro di Nicosia,

il sole si è nascosto e stanco si appoggia sopra il loro soffice materasso.

Speriamo che piova.

Il freddo comincia a diventare pesante, il mio respiro fuma l’atmosfera.

Un pomeriggio così, là, nello stretto tra Scilla e Cariddi, ti ho conosciuto

Vanghelis

Ti ricordi?

Con i tuoi cappelli biondi, lunghi, portavi piccoli occhiali, sorridente e lillipuziano,

ti sei alzato e mi hai salutato,

‘‘Ben venuto a Reggio Calabria’’

Ti ricordi?

I primi tempi non facevamo tanta compagia. Architettura tu, agraria io.

Ma quando mi incontravi al corso Garibaldi, nelle mie passeggiate, mi salutavi e mi chiedevi come mela passavo a maledetto Riggiu

Ti ricordi?

Siamo diventati compagni di squadra,

io portiere, e tu il miglior difensore, con quanta maestria difendevamo la nostra porta, nella partita di calcetto con gli altri greci,

Ti ricordi?

Gli anni passavano, hai tagliato i cappelli, siamo cresciuti,

Io mi laureavo, a te mancava la tesi di laurea

C’eri anche tu al ultima partita di calcetto che abbiamo organizzato per il mio saluto

Ti ricordi?

Sempre col sorriso e cogli scherzi, eri

Sono tornato in Grecia, ho fatto il servizio militare, è arrivata la Pasqua

Ero a Loutraki, Domenica di Pasqua,

c’era anche il mio amico Salvatore, prima volta in Grecia,

te lo ricordi?

Durante il pranzo, suona il telefono,

era Panagiota, la mia vecchia conquillina a Reggio,

te la ricordi?

Mi ha detto che sui giornali hanno scritto di te.

‘‘Studente Greco trovato morto al porto di Reggio Calabria’’

avevano la tua foto.

E il sole si è nascosto, sì! proprio come oggi,

La Domenica di Pasqua, è diventata Venerdì Santa.

Cosa è successo Vanghelis?

E’ stato pesante il clima di Calabria e non lo sopportavi più?

Hai tolto la tua vità così?

oppure

ti ha ammazzato la Ndrangheta perchè ti sei trovato al posto sbagliato al momento sbagliato?

Non lo sapremo mai..

Nella memoria però, amico mio,

nella mia memoria e nella memoria degli altri quaranta Greci studenti del decenio ’96-’06 rimarrai per sempre, caro amico.

Sei diventato un Angelo

Ci mancherai

Lo devi sapere..

  Kokologiannis Konstantinos