 |
| πηγή φωτογράφιας www.poefesta |
Η Αννα Αγκιλάρ Αμάτ γεννήθηκε το 1962 στη
Βαρκελώνη. Βρίσκεται στο προσκήνιο της λογοτεχνικής σκηνής της Ισπανίας, και
ειδικότερα στο πλαίσιο της καταλανικής γλώσσας. Γράφει ποίηση και διδάσκει
λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο, συνεργάζεται ως αρθρογράφος με περιοδικά, ενώ παράλληλα
εκδίδει βιβλία ομοτέχνων της στον οίκο «Αντανακλάσεις» που έχει δημιουργήσει τα
τελευταία χρόνια.
Το έλατο
Είσαι ευάλωτη. Το
έλατο που ζει στο μπαλκόνι.
Το στέμμα σου σ'
εξαναγκάζει να θυμηθείς την εχθρική ανωνυμία των πράσινων εκτάσεων. Κι η
παροδική δόξα των ανόητων χριστουγεννιάτικων φώτων που οι υπερφίαλοι αγριότοποι
τόσο υποτονικά ευθύμησαν, με την επιθυμία και μια γεύση αμαρτίας που παρέμεινε.
Ποιος ξέρει αν η βροχή πέφτει επειδή θέλεις να κλάψεις, επειδή το κλίμα και η
αγάπη μπορεί κάλλιστα να ανήκουν στο ίδιο πράγμα. Μέρος του ίδιου γρίφου από
σύννεφα που αγωνίζονται και στροβιλίζονται από το ένα λευκό βουνό στο άλλο,
ακυρώνοντας τη δουλειά που έχουν κάνει. Μέρος του αχνού τοπίου ζωγραφισμένου με
νερομπογιές από το παιδί που φανταζόμαστε πως κάποτε ήμασταν. Κι αν κλαις τώρα
δεν είναι επειδή πέφτουν άφθονες οι χοντρές στάλες καλοκαιρινής βροχής που
παρασέρνουν όλα τα χρώματα, αλλά για το όνειρο που έχασες: ονειρεύτηκες πως
έβρεχε. Κι επειδή, παρά τη θέλησή σου, ευχαριστείς τη ζωή.
Ποίημα από τη
συλλογή Στίχοι καταλανής φωνής, μτφρ.-επίμ.: Βασίλης Μανουσάκης, (.poema..)
εκδόσεις 2012
«Μελετώντας
εμβριθέστερα τη «φωνή» της Αννας Αγκιλάρ Αμάτ μέσα από την επιλογή των
ποιημάτων στον παρόντα τόμο, μπορεί άμεσα να διαπιστώσει κανείς τον ιδιαίτερο
χειρισμό της γλώσσας, ένα αμάλγαμα υφολογικό, δομικό, εν τέλει αισθητικό, το
οποίο εναρμονίζεται με τη λυρική της διάθεση. Ενδεικτικά, στο ποίημα «Να πετάς»
(Η σαύρα κινείται τόσο γρήγορα/ που μοιάζει να μην θλίβεται ποτέ. /…/ Και
βλέπουμε τους αετούς πολύ ήσυχους/ να στηρίζονται σε αόρατα νήματα άγρυπνης
αναμονής/ που και αυτό σημαίνει πάλη για τη ζωή), η ποιήτρια απευθύνεται στο
ζωικό βασίλειο με τρόπο αποτελεσματικό, περιγράφοντας τον συναισθηματικό κόσμο
της, πάνω απ’ όλα την τάση φυγής από αέρος, με στόχο όχι ν’ αποφύγει τη θλίψη αλλά
να τη μετατρέψει σε δημιουργική δύναμη, ικανή ώστε να σηματοδοτήσει τον αγώνα
επιβίωσης, την ουσιώδη αναγέννησή της.
(απόσπασμα από το επίμετρο του Βασίλη
Μανουσάκη)
Μετάφραση-επίμετρο:
Βασίλης Μανουσάκης
α’ κυκλοφορία: Νοέμβριος 2012
Σχήμα: 20×13 εκ., σελ.: 46, τιμή: 9,00 ευρώ,
ISBN: 978-960-89807-7-8
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ενίσχυση του
καταλανικού Ινστιτούτου Ramon Llull
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ:
Βιβλιοπωλείο «Λεμόνι», Ηρακλειδών 22, Θησείο – www.lemoni.gr
