Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

ΤΟΜΑΣ ΣΑΛΑΜΟΥΝ (Tomaž Šalamun) Ηγέτης της ευρωπαϊκού μοντερνισμού στην ποίηση



Η λάκα

Η μοίρα με περιτριγυρίζει. Μερικές φορές, όπως ένα αυγό. Άλλες φορές
κατρακυλά από την λοφοπλαγιά  με τον ήχο των ποδιών. Φωνάζω. Αγωνίζομαι.
Δεσμεύω όλες τις διαθέσεις μου. Πρέπει να την σταματήσω με κάθε κόστος.
Η μοίρα μπορεί να εξευμενίσει, είχα ήδη αμυδρή υποψία. Αν
η μοίρα παύσει να αναπνέει στην ψυχή, σε μια στιγμή παγώνει.
Έζησα ημέρες φρικτού φόβου όπου ο ήλιος δεν θα είχε πια
ανατείλει. Και αυτή θα ήταν η τελευταία μου μέρα.
Ένιωθα αδυσώπητο το φως να γλιστράει μέσα από τα δάχτυλά μου, και αν
στις τσέπες δεν είχα 
quarters πολλά, αν και η φωνή
της Μ
etka δεν ήταν τόσο γλυκιά και απαλή και πραγματική
και αληθινή, η ψυχή θα είχε ξεφύγει από το σώμα, ως αργά ή
γρήγορα θα μου συμβεί. Με το θάνατο πρέπει να είμαστε ευγενικοί. Όλα
είναι μαζί σε ένα υγρό μπερδεμένο κόμπο. Το σπίτι μας είναι, απ’ όπου
ερχόμαστε. 
Siam ζεις μόνο για μια στιγμή. Όσο η λάκα να στεγνώνει.

μετάφραση από τα ιταλικά: Κοκολογιάννης Κωνσταντίνος


Ο Tomaž Salamun (Ζάγκρεμπ, 4 Ιουλίου 1941) είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους ποιητές της Σλοβενίας, και ένας από τους ηγέτες της ευρωπαϊκού μοντερνισμού στην ποίηση του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα.
Γεννήθηκε στο Ζάγκρεμπ, πρωτεύουσα της Κροατίας, από σλοβένους γονείς που είχαν μεταναστεύσει στη δεκαετία του τριάντα από την ιταλική
Venezia Giulia να ξεφύγουν από τις διώξεις των φασιστών. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οικογένεια μετακόμισε στη Σλοβενία ​​Salamun, πρώτα στη Λιουμπλιάνα και στη συνέχεια στο Koper, όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας. Το1960 εγγράφεται   στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Λιουμπλιάνας. Σπούδασε ιστορία της τέχνης, αλλά και μια συνάντηση με τον ποιητή Δανός Zajc τον έσπρωξε στην ποιητική δημιουργία.



Στη δεκαετία του εξήντα, είχε συμμετάσχει σε διάφορα φοιτητικά κινήματα του 1964 φυλακίστηκε εξαιτίας ενός άρθρου στο περιοδικό «Perspektive», επικρίνοντας την πολιτιστική πολιτική του κομμουνιστικού καθεστώτος στη Γιουγκοσλαβία. Αφέθηκε ελεύθερος μετά από μια εβδομάδα  διαμαρτυριών από σημαντικούς σλοβένους διανοούμενους της εποχής, κοντά στο καθεστώς. Ταυτόχρονα, συνάντησε τον ποιητή και πολιτικό αντιφρονούντα Kocbek Edvard που τον επηρέασαν σε αναζήτηση της ποιητικής έκφρασης.
Το 1966, που δημοσίευσε το πρώτο τόμο των ποιημάτων του, με τίτλο "Πόκερ", η οποία σπάει τα δεσμά με την παράδοση της ποίησης της Σλοβενίας (το πρώτο ποίημα του βιβλίου αρχίζει με το στίχο που θα γίνει διάσημος: «Utrudil sem se podobe svojega plemena in se izselil»
  (έχω κουραστεί από την εικόνα της φυλής μου και πήγα στην εξορία).. Το βιβλίο είχε άμεση επιτυχία στη νέα γενιά, όχι μόνο στη Σλοβενία, αλλά και σε άλλα μέρη του τότε Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας. Από την άλλη πλευρά, Salamun είχε επικριθεί σκληρά και κατηγορήθηκε για «μηδενισμό», «παρακμή» και «καταστροφικό ατομικισμό."

Στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, άρχισε να συνεργάζεται με την avant-garde καλλιτεχνική ομάδα ΟΗΟ ομάδα της Σλοβενίας (στην οποία συμμετείχε ο φημισμένος φιλόσοφος Slavoj Zizek). Με αυτήν την ομάδα, επισκέφθηκε τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από πρόσκληση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη. Η αμερικανική εμπειρία παρήγαγε μια ισχυρή επίδραση στο Salamun, καθώς για δύο χρόνια θα ζήσει στο Μεξικό (μεταξύ 1979 και 1981), όπου συναντήθηκε με τη σύγχρονη λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής.
Από τα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα, έχει συμμετάσχει αρκετές φορές στο Iowa Writers' Workshop.
Μεταξύ των ετών 1996 και 1997 ήταν πολιτιστικός ακόλουθος στο προξενείο της Δημοκρατίας της Σλοβενίας στη Νέα Υόρκη.
Αργότερα γύρισε στη Λιουμπλιάνα, όπου ζει με τη σύζυγό του
Krašovec Μetka. Για αρκετά χρόνια ασχολείται με εργαστήρια δημιουργικής γραφής στις Ηνωμένες Πολιτείες.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...