Φεβρουάριος
Πριν να ξεμυτίσουν τα πράσινα κλαδιά
κάθε χρόνο ανατέλλει το πρωί
το σφύριγμα του χτίστη.
Πριν να ξεμυτίσουν τα πράσινα κλαδιά
κάθε χρόνο ανατέλλει το πρωί
το σφύριγμα του χτίστη.
Ένας άντρας τραγουδά ξαπλωμένος κάτω από ένα δέντρο
Πόσο πικρή είναι η εξοχή
κάτω από την κυδωνιά!
Αν με γυρίσεις κάτω από τα νύχια!
Όποιος έχει περισσότερη θέληση κερδίζει.
Μετάφραση Κοκολογιάννης Κωνσταντίνος
Μπορεί ν' αρκούν λίγα
Μπορούν λίγα ν' αρκούν για να ανασάνεις πάλι,
παιδιάστικο ένα σκίρτημα, παρόρμηση κι ας πέφτει στο κενό.
Δεν ξέρω σε τι δρόμους περπατώ,
τους τοίχους, όταν άγνωστος ξυστά στο μάκρος τους διαβαίνω.
Σαν ηλίθιος κραυγάζω με υψωμένα τα χέρια.
Δεν την έχω παλέψει τη ζωή.
Με το τακούνι συνέθλιψα την κάφτρα,
στα δάχτυλά μου ανάμεσα τσάκισα τα λουλούδια.
Και δεν πλησιάζω πια
Τις παλιές τις αγάπες, τα γκρεμισμένα εμβλήματα.
Τριγύρω μου διευρύνω το κενό.
Ποίημα από τη συλλογή Ο Σαλτιμπάγκος της ψυχής μου - Δεκαπέντε Ιταλοί ποιητές του εικοστού αιώνα,
μετφρ.: Κάρολος Τσίζεκ, Μαρία Καραγιάννη, Οκτασέλιδο του Μπιλιέτου 2011
O Sinisgalli Leonardo γεννήθηκε 9 Μαρτίου 1908 στο Montemurro, στην επαρχία Potenza. Πέθανε στη Ρώμη στις 31 Ιανουαρίου 1981 και είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του Montemurro, στο οικογενειακό παρεκκλήσι που ο ίδιος είχε σχεδιάσει.
Ο Sinisgalli ανήκε στην ανήσυχη γενιά των Montale, Moravia, Pavese, Vittorinι, Piovene. Η ποίησή του έχει κάποια πικρία και μια αίσθηση δυσαρέσκειας. Πικρία, ειδικά προς την κατάστασή του, δηλαδή του μετανάστη του, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την γη του με τη συμβουλή του δασκάλου του, ο οποίος μετά το γυμνάσιο έπεισε τη μητέρα του να τον στείλει στο κολέγιο για να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Πολύ συχνά στα έργα του υπάρχουν τόποι της παιδικής του ηλικίας, της περιοχής του, μερικές φορές φαινομενικά ασήμαντα στοιχεία, αλλά αυτό αντικατοπτρίζεται το κλειδί για την ανησυχία και την πικρία του, που ήταν η βίαιη απομάκρυνση από το σπίτι. Γεννήθηκα χωρίς ορέξεις «... και απλά ήθελα να χαθώ στον αέρα.» θα γράψει αργότερα.
Μια άλλη βασική πτυχή της ποίησης και πεζογραφίας του, ήταν η επιβολή από τη μαθηματική εκπαίδευση που επηρέασε όχι λίγο τα έργα του, καθώς και τη γεωμετρία Από τους κριτικούς βαπτίζεται ως ο ποιητής μηχανικός και ο ποιητής των δύο μουσών, για το γεγονός ότι σε όλα τα έργα του ήταν πάντα ζωντανή ανθρωπιστική και επιστημονική κουλτούρα.
Leonardo Sinisgalli
From Wikipedia, the free encyclopedia
Leonardo Sinisgalli (1908–1981) was an Italian poet and art critic active from the 1930s to the 1970s.
Sinisgalli was born in Montemurro, Basilicata. His early education and careers led to him being called the "engineer poet".
In 1925, Sinisgalli moved to Rome where he studied engineering and mathematics. After completing his engineering degree in 1932, he moved to Milan where he worked as an architect and graphic artist. He was a close friend of the poet Giuseppe Ungaretti and painter Scipione. He worked at Milan for architecture and graphic design projects.
Sinisgalli's early collections such as Cuore (1927), 18 poesie (1936), Campi Elisi (1939) focused on themes from ancenstral southern Italian myths. Later he explored a more relaxed style in I nuovi Campi Elisi(1947), La Vigna vecchia (1952), L'età della luna (1962), Il passero e il lebbroso (1970), Mosche in bottiglia (1975) and Dimenticatoio (1978). He authored prose that analyzed the conflicts of existentialism and realism such as Fiori pari, fiori dispari (1945) and Belliboschi (1948). He also explored the scientific culture of the day in Furor mathematicus (1944) and Horror vacui (1945).
Sinisgalli founded and managed the magazine Civiltà delle Macchine (1953–1959), and was a member of the Scuola Romana. He also created two documentaries which consecutively won the Biennale di Veneziaawards and edited radio broadcasting programs.
He died in Rome
References
Sinisgalli, Leonardo (November 1982). The Ellipse: Selected Poems of Leonardo Sinisgalli (Lockert Library of Poetry in Translation). Princeton University
Zuliani, Stefania (1997). Il demone della contraddizione: Sinisgalli critico d'arte (Scenari dell'arte). Guerini studio. ISBN 88-7802-781-2.
Luigi Beneduci, Bestiario sinisgalliano. Studio sull'immaginario zoomorfo di Leonardo Sinisgalli, Aracne, Roma, 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου