Του έρωτα
1
Με κούρσεψαν τα χρώματα
Ο ιδρώτας στη μασχάλη σου είναι το μπλε
λιθρίνι μες στον κόλπο σου πώς σπαρταραώ
για το κίτρινο
ω η έκρηξη στο τυρκουάζ στο χρυσαφί
όταν σου λύνω την ταινία τ’ ουρανού
και τρέμω για το άσπρο
που ενεδρεύει...
2
Ω πόσο, πόσο ήσουν ωραία
που σπαρταρούσες
Ζαρκάδια που τα βίτσιζε ο πόθος μας
χοροπηδούσαν τα φιλιά μου στις μασχάλες σου
καλπάζανε που σπαρταρούσες.
3
Το κορμί σου
εύξεινος λόγος του νερού
κι η γλώσσα μου καρίνα
να μελετά τα ρεύματα
να μιλάει με υφάλους
Το κορμί σου Όργανο του αγέρα
κιθάρα του θεού
οι χορδές μου λυώνουνε τα δάχτυλα
μα κρούω, κρούω και μου μιλά
ότι εντός του κάτι αθανατίζεται.
4
Ήσουν η έξαψη του ακοντίου
Το ρίγος του σαν ήτανε να τιναχτεί
Η λάμψη του μες στον αγέρα ήσουν
Καρφωμένη τώρα μέσα μου
ως τρέμει το καρυόφυλλο
συνέχεια τρέμεις
κι εγώ στη μέθην όλος
5
Εγώ είμαι της θύελλας
γι’ αυτό σ’ αγαπώ
είμαι της λαίλαπας
γι’ αυτό σ’ αγαπώ
είναι που εντός μου είσαι η δίνη
είναι που έσπασες τον άξονα
που κράταγε την τάξη
κι όλα γίναν ιαχές
νικηφόρα έξαλλα φωνήεντα
γι’ αυτό σ’ αγαπώ.
6
Σπούργε
αν τηνε δεις ναν της το πεις
που μ’ έκανε τζιτζίκι
που όμως δεν την χάρηκε την πυρκαϊά
των πηγαδιών τη λάμψη
των σχισμένων σύκων τη σιωπή
το μαυλισμένο μπλάβο πέλαγο
το σαστισμένο μεσημέρι
ναν της το είπεις που
άχορδο μ’ έκανε τζιτζίκι.
7
Τρεις μέρες λείπεις· το κορμί σου
παντερίλλια παράφορη
πεθαίνω για το πλήγμα
μα δεν είμαι ο στόχος
ακούω arriba ουράνια
ποιανού να είναι ο θρίαμβος που με σκοτώνει·
το μυαλό μου είναι ιώδιο
μέσα του κολυμπούνε φίδια
σπάνε οι φλέβες μου
κατρακυλούνε μέσα τους κοφτερά χαλίκια
σωριάζονται ένδοξοι ναοί καμπαναριά παγόδες
λοκομοτίβες όνειρο γκρεμίζονται σε βάραθρα
μιλούνια βούβαλοι καλπάζουν...
Ω Ντάντε Αλιγκιέρι όταν επεριδιάβαζες
τα φλογισμένα πάτιος της κόλασης
δε μ’ είδες;
Τρεις μέρες λείπεις.
8
Ω αρπίστρια του νου μου
στις φλέβες μου άπιαστη σαΐτα
σαν με κοιτάζεις.
9
Τι βουητό βυθού
Τι έλξη στο λαβύρινθό μου
τ’ όνομά σου.
10
Στο κρυφό χώμα μου
τ’ άγιο τ’ απάτητο
τ’ αχνάρι που άφησες, η λάρνακά μου.
11
Λες τον έρωτα δεσμώτη
Λέω τον έρωτα λυόμενο
Ο ένας καταπάνω τ’ αλλουνού
για τράκο κίνησαν οι δυο κουρσάροι
12
Άμοιρη δεν τόξερες
που ήμουνα γυάλινος
Έκτωρ Κακναβάτος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Έκτωρ Κακναβάτος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη, Πειραιάς, 1920 - 8 Νοεμβρίου 2010) ήταν Έλληνας ποιητής.
Βιογραφικά στοιχεία
Σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1937-1941) και εργάστηκε ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. Διετέλεσε σύμβουλος στο Υπουργείο Παιδείας και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων. Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1943 με την έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής που είχε τίτλο «Fuga». Τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1983 για τη συλλογή του «In Perpetuum»).
Ο Έκτωρ Κακναβάτος τοποθετείται στην πρώτη μεταπολεμική γενιά των Ελλήνων ποιητών. Το έργο του κινείται στα άκρα του υπερρεαλισμού με έντονη επεξεργασία της ηχητικής διάστασης του λόγου και αμείωτη ορμητικότητα που αγγίζει συχνά τα όρια της επιθετικότητας.
Εργογραφία
Ποίηση
“Fuga”, Αθήνα, (ιδιωτ. έκδοση), 1943, Αθήνα, Κείμενα, 1972, σελ. 32
“Διασπορά”, Αθήνα, Πρώτη Ύλη, 1961, σελ. 22
“Η κλίμακα του λίθου”, Αθήνα, Ζάρβανος, 1964, σελ. 64
“Τετραψήφιο, Αθήνα, Κείμενα, 1971, σελ. 56
"Τετραψήφιο” με την έβδομη χορδή, Αθήνα, Κείμενα α’ 1972, β’ 1980, σελ. 48
“Διήγηση”, Αθήνα, Συντεχνία, 1974, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 72
“Η κλίμακα του λίθου - Διασπορά”, Αθήνα, Καστανιώτης, 1977, σελ. 52
“Οδός Λαιστρυγόνων, Αθήνα, Κείμενα, 1978, σελ. 96
“Τα μαχαίρια της Κίρκης”, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 56
“Ανάστιξη του θρύλου για τα νεφρά της πολιτείας”, Αθήνα, Κείμενα, 1981, σελ. 8
“In perpetuum”, Αθήνα, Κείμενα, 1983, σελ. 64, (β’ Κρατικό Βραβείο ποίησης)
“Κιβώτιο ταχυτήτων”, Αθήνα, Κείμενα, 1987, σελ. 104
“Ποιήματα Α΄ τόμος (1943-1974)”, Αθήνα, Άγρα, 1990, σελ. 216
“Ποιήματα Β΄ τόμος (1978-1987)”, Αθήνα, Άγρα, 1990, σελ. 318
“Οιακισμοί του Μενεσθέα Καστελάνου του Μυστρός”, Αθήνα, Άγρα, 1995, σ. 40
“Χαοτικά Ι”, Αθήνα, Άγρα, 1997, σελ. 72
“Ακαρεί”, Αθήνα, Άγρα, 2001, σελ. 56
“Υψικαμινίζουσες νεοπλασίες”, Αθήνα, Άγρα, 2001, σελ. 40
“Στα πρόσω ιαχής”, Αθήνα, Άγρα, 2005, σελ. 56
“Ποιήματα (1943-1987)”, συγκεντρωτική έκδοση, Αθήνα, Άγρα, 2010, σελ. 528
Δοκίμιο
“Για τον “Μεγάλο Ανατολικό”", Αθήνα, Άγρα, 1991, σελ. 20
“Βραχέα και μακρά”, Αθήνα, Άγρα, 2005, σελ. 104
Μεταφράσεις
Joyce Mansour, “Ερωτικά”, Αθήνα, Κείμενα α’1975, β’ 1978, σελ. 48
Joyce Mansour, “Όρνια”, Αθήνα, Κείμενα, 1987, σελ. 62
Marcel Schwob, “Φανταστικοί βίοι”, Αθήνα, Aγρα, 1987, σελ. 176
Joyce Mansour, “Κραυγές-Σπαράγματα-Όρνια”, Αθήνα, Aγρα, 1994, σελ. 148,
Julien Gracq, Andre Breton. “Επάνοδος στον Μπρετόν”, Αθήνα, Άγρα, 1997, σελ. 24,
Μεταφράσεις των έργων του
Αγγλικά: Ποιήματά του περιέχονται στην ανθολογία Contemporary Greek Poetry, μετ. Kimon Friar, *Athens
Ποιήματά του έχουν επίσης μεταφραστεί στα γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, ρουμανικά, ολλανδικά και ρωσικά.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία
Αργυρίου Αλεξ., «Ο Έκτωρ Κακναβάτος και ο υπερρεαλισμός», Διαδοχικές αναγνώσεις ελλήνων υπερρεαλιστών, σ.234-240. Αθήνα, Γνώση, 1983.
Γεράνης Στέλιος, «Κακναβάτος Έκτωρ», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Αθήνα, Χάρη Πάτση
Γεωργουσόπουλος Κώστας, «Ο αρχαίος θυμός. Ράτσα Υψικαμίνου», Η λέξη101, 1-2/1991, σ.4-8.
Ζερβός Θεοτόκης, «Έκτωρ Κακναβάτος: “In perpetuum” (ποιήματα), τυπ. Κείμενα 1983», Πόρφυρας21, 2/1984, σ.150.
Ζήρας Αλεξ., «Κακναβάτος Έκτωρ», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985.
Κακλαμανάκη Ρούλα, «Εντολές στο άπειρο», Διαβάζω50, 2/1982, σ.149-151.
Καραντώνης Ανδρέας, «Έκτορα Κακναβάτου: Οδός Λαιστρυγόνων», Νέα Εστία104, ετ.ΝΒ΄, 15/11/1978, αρ.1233, σ.1524-1525.
Κούρτοβικ Δημοσθένης, «Έκτωρ Κακναβάτος», Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς· Ένας οδηγός, σ.108-109. Αθήνα, Πατάκης, 1995.
Μαρωνίτης Δημήτρης, Κριτική για τη συλλογή Οι οιακισμοί του Μενεσθέα, Το Βήμα, 10/12/1995.
«Σε β΄ πρόσωπο · Μια συνομιλία του Έκτορα Κακναβάτου με τον Αντώνη Φωστιέρη και τον Θανάση Νιάρχο», Η λέξη101, 1-2/1991, σ.85-88.
Σταμέλος Δ. – Τσαούσης Κ.Ι., Κριτική για την Οδό Λαιστρυγόνων», Ελευθεροτυπία, 22/9/1978.
Σταμέλος Δ., Κριτική για τα Μαχαίρια της Κίρκης, Ελευθεροτυπία, 26/11/1981.
Φραγκόπουλος Θ.Δ., «Ένα λεξίθηρο συμπίλημα» (κριτική για την Οδό Λαιστρυγόνων), Διαβάζω14, 10-11/1978, σ.61-63.
Φραγκόπουλος Θ.Δ., «Μια ποίηση Από Διός», Η λέξη101, 1-2/1991, σ.9-13.
Αφιερώματα περιοδικών
Ελί-τροχος1, Ιανουάριος- Μάρτιος 1994, σ.3-16.
Μανδραγόρας5, 10-12/1994, σ.14-77.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι [Επεξεργασία]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου