Γιατί σήμερα έχω επέτειο... Σ' αγαπώ Αγγελάκι μου!
Σ’ αγαπώ έτσι απλά (με αφορμή το Λαχταρώ της Sarah Kane)
Θέλω να κοιμάμαι πλάι σου και να σε αγκαλιάζω ακόμα κι όταν είσαι θυμωμένη μαζί μου
Να κάνω τα ψώνια του σπιτιού, και να κουβαλώ σα χαμάλης τις σακούλες,
Και να σου λέω πόσο πολύ ευτυχισμένος είμαι μαζί σου,
Να κάνω τα ψώνια του σπιτιού, και να κουβαλώ σα χαμάλης τις σακούλες,
Και να σου λέω πόσο πολύ ευτυχισμένος είμαι μαζί σου,
Να σου αγοράζω ρούχα, εσώρουχα, παπούτσια, βραχιόλια, σκουλαρίκια, καπέλα, κασκόλ μέχρι να μου τελειώσουν τα λεφτά
Να σου κάνω μασάζ κι ας είμαι κουρασμένος,
Να σου φιλάω τα πόδια σου
Να σου φιλάω τα πόδια σου
Να σε βοηθώ να αλλάξεις όταν είσαι κουρασμένη ή μεθυσμένη και να σε βάζω στο κρεβάτι μας
Να σου κρατάω το χέρι όταν περπατάμε, όταν βγάζουμε τη Νάνυ βόλτα, όταν οδηγώ
Να σε βγάζω για φαγητό, και να μη με νοιάζει που τσιμπάς από το δικό μου πιάτο, που πίνεις από το δικό μου ποτήρι
Να σου κρατάω το χέρι όταν περπατάμε, όταν βγάζουμε τη Νάνυ βόλτα, όταν οδηγώ
Να σε βγάζω για φαγητό, και να μη με νοιάζει που τσιμπάς από το δικό μου πιάτο, που πίνεις από το δικό μου ποτήρι
Να γελάω με το άγχος σου,
Να βλέπουμε υπέροχες ταινίες, να κλαίμε μαζί, να γελάμε μαζί, πάντα αγκαλιά στον καναπέ ή στο κρεβάτι
Να βλέπουμε υπέροχες ταινίες, να κλαίμε μαζί, να γελάμε μαζί, πάντα αγκαλιά στον καναπέ ή στο κρεβάτι
να σε βγάζω φωτογραφίες κι ας μη θέλεις γιατί νομίζεις ότι θα βγεις άσχημη,
αλλά για μένα είσαι πάντα όμορφη
Να ξυπνάω το πρωί ή το απόγευμα για να σου φτιάξω καφέ,
να σηκώνομαι το βράδυ από το κρεβάτι για να σου φέρω νερό ή ποτό, ξηρούς καρπούς, καπνό και χαρτάκια, σοκολάτες και νουτέλα, γύρο και σάντουιτς από τα MacDonald,
Και να σε κερνώ τσιγάρα κι ας πρέπει να εντείνεις την προσπάθειά σου για να το κόψεις,
Να μην καταφέρνω ποτέ να έχω έναν αναπτήρα πάνω μου και στην τσάντα σου να έχεις δυο - τρεις,
Να μη γελάς με τα αστεία μου και να με κοροϊδεύεις
Να μην καταφέρνω ποτέ να έχω έναν αναπτήρα πάνω μου και στην τσάντα σου να έχεις δυο - τρεις,
Να μη γελάς με τα αστεία μου και να με κοροϊδεύεις
Να φιλάω την πλάτη σου και τον ποπό σου κι ας μην το θεωρείς όμορφο,
Να χαϊδεύω το δέρμα σου κι ας σου αποσπώ την προσοχή από αυτό που διαβάζεις
Να σου λέω πόσο μα πόσο αγαπώ τα μαλλιά σου- κι ας εμφανίστηκαν οι πρώτες άσπρες τρίχες- , τα μάτια σου, τα χείλη σου, το λαιμό σου, το στήθος σου,
Να σου μαγειρεύω ώσπου να γυρίσεις σπίτι και να ξετρελαίνεσαι με τα φαγητά μου
Να στενοχωριέμαι όταν αργείς,
Να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα
Να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα
και να γεμίζω από χαρά όταν μου κάνει έκπληξη κι έρχεσαι στη δουλειά μου
Να σου χαρίζω λουλούδια,
Να σου χαρίζω λουλούδια,
Να σου γράφω ποιήματα, να περιμένω την κριτική σου, και να χαίρεσαι όταν γράφω κάτι καλό
Να είμαι δυστυχισμένος όταν έχω άδικο, όταν σε πληγώνω, όταν σε απογοητεύω
Να είμαι ευτυχισμένος όταν με συγχωρείς,
Να χαζεύω τους πίνακες σου και να σου λέω τις ιδέες μου,
Να είμαι ευτυχισμένος όταν με συγχωρείς,
Να χαζεύω τους πίνακες σου και να σου λέω τις ιδέες μου,
και να νιώθω τόσο υπερήφανος ονειρευόμενος την επόμενη έκθεσή σου κι εγώ δίπλα σου, ο σύντροφος της καλλιτέχνιδος
Να σε ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου και με βοηθάς να βρω το δρόμο μου και να βγω από το σκοτάδι.
Να ν’ ακούω τη ανάσα σου... και καμιά φορά το ροχαλητό σου... στο αυτί μου όταν κοιμάσαι,
Και να νοιώθω το δέρμα σου πάνω στο δέρμα μου,
Να τρομάζω όταν θυμώνεις,
Να σ’ αγκαλιάζω όταν σε πιάνει αγωνία,
Να σε κρατάω σφιχτά όταν κλαις,
Να σ’ αγκαλιάζω όταν σε πιάνει αγωνία,
Να σε κρατάω σφιχτά όταν κλαις,
Να σε σηκώνω ψηλά όταν είμαι χαρούμενος
Να σε σηκώνω ψηλά και να σε κάνω σβούρες όταν με θυμώνεις
Να ξυρίζομαι κάθε μέρα για να μην σε γρατζουνώ, πράγμα που ούτε στο στρατό έκανα
Να ξυρίσω το μούσι μετά από δεκατρία χρόνια για να μην σε γρατζουνώ – το ξέρω πως είμαι καλύτερος χωρίς αυτό-
Να γκρινιάζω για τη δουλειά μου κι να εκνευρίζεσαι ότι είμαι αχάριστος και τα βλέπω όλα αρνητικά
Να τρέχουν τα σάλια μου κάθε φορά που σε βλέπω γυμνή και να τρέχω να φιλήσω το στήθος σου, το μουνάκι σου κι να τραβιέσαι λέγοντας μου πως δεν είναι ώρα τώρα.
Να σε ποθώ και να μου λες ότι είναι αργά και νυστάζω
Να σ’ αγαπώ τόσο βαθιά που να μην βρίσκω λόγια, λέξεις, στίχους, τραγούδια για να στο εκφράσω
Και να μη θέλω να σ’ αφήνω να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι το σαββατοκύριακο στις εφτά το πρωί για να πας κολύμπι,
Και να σου αγοράζω δώρα χωρίς κάποια γιορτή και να σου χαρίζω ταξίδια ως τα πέρατα του κόσμου
Και να μη θέλω να σ’ αφήνω να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι το σαββατοκύριακο στις εφτά το πρωί για να πας κολύμπι,
Και να σου αγοράζω δώρα χωρίς κάποια γιορτή και να σου χαρίζω ταξίδια ως τα πέρατα του κόσμου
Να σου λέω να παντρευτούμε, και συ να μου λες όχι, αλλά που θα πάει «Θα σε πάρω, θα σε πάρω, με παπά και με κουμπάρο... κι ο δήμαρχος δε με χαλά»
Να λείπεις και να νοιώθω άδειος χωρίς εσένα,
Να νιώθεις ασφάλεια δίπλα μου κι ας ξέρω ότι τα έχω κάνει σκατά
Να σου δίνω ότι καλύτερο έχω μέσα μου γιατί δεν σου αξίζει τίποτα λιγότερο
Να σου λέω την αλήθεια αν και ήταν δύσκολο, αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής γιατί ξέρω πως το προτιμάς και μόνο έτσι θα είμαστε μαζί για πάντα
Να σου δίνω ότι καλύτερο έχω μέσα μου γιατί δεν σου αξίζει τίποτα λιγότερο
Να σου λέω την αλήθεια αν και ήταν δύσκολο, αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής γιατί ξέρω πως το προτιμάς και μόνο έτσι θα είμαστε μαζί για πάντα
Σ’αγαπώ, έτσι απλά
Κοκολογιάννης Κωνσταντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου