Πάνος Ιωαννίδης - Ποίηση από την Κύπρο

Από την ποιητική συλλογή του Πάνου Ιωαννίδη, "Εν παρενθέσει...", εκδόσεις Αρμίδα, 1997

α:

Μες στη φωτιά
(δεν αγαπάνε, βλέπετε, αυτά!)
τη ζηλευτή τους ζούνε ειρήνη τα ορυχτά

Απ'τα φυτά κι απάνω αργά, οκνά
η σκάλα της αγάπης αρχινά
κι όλο ανεβαίνει:

Χρώμα
             Πείνα
                       Λόγος
                                   Κι ένας Πόνος
που όλο και βαθαίνει

Τα μάτια των ανθρώπων καίνε προς τα μέσα
στην αφανέρωτη μεριά η φλόγα ασθμαίνει

(Την πείνα της αγάπης ο Γολγοθάς χορταίνει).



γ:

Σε μια στιγμής αγάπης
εγνώρισα το βάρος της αγάπης
φόρεσα το χρυσόμαλλο πανάρχαιο δέρας

(Οι καρδιές μας παραδείσια απόμωρα πουλιά
που τα φτερά τους τόσο επλούμισαν
που πια δεν τα σηκώνει ο αέρας).



ζ:

Τι όμορφη που έγινες
μεμιάς
ασάλευτη, γυμνή, μπροστά μου
σιωπηλή
σαν αίνιγμα μαρμαρωμένο
εμπρός στη λύση του

Ωσανά!

(Αργότερα
σαν ντύθηκες και μίλησες ξανά
Ξύπνησα απ'τις πλάνες του αμύητου).



ιε:

Έρωτα του λοιπού, καλή μου,
το χειμώνα, μόνο καταχείμωνα,
συγκεκριμένα
στ' αφόρητο κρύο
και τα καλοριφέρ όλα σβησμένα

(Στο ντάλα καλοκαίρι πώς να κρύψει
κανείς τα κροταλίσματα οδόντων και την ψύξη;)

Ο Πάνος Ιωαννίδης γεννήθηκε στην Αμμόχωστο της Κύπρου το 1935 από γονείς Μικρασιατικής και Ελλαδικής καταγωγής. Το 1953 τελείωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο, και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Συρακουσών στις ΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο του York, στο Τορόντο του Καναδά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και Κοινωνιολογία.
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην Κυπριακή Εφημερίδα "Έθνος" και ως λειτουργός προγραμμάτων για 40 χρόνια στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Κατά την πολυετή υπηρεσία του στο Ρ.Ι.Κ εργάστηκε σε όλα τα τμήματα προγραμμάτων και σε διάφορες βαθμίδες της ιεραρχίας του Ιδρύματος, του οποίου υπήρξε ένας των θεμελιωτών. Αφυπηρέτησε το 1995 από τη θέση του Διευθυντού Προγραμμάτων Τηλεοράσεως και Ραδιοφώνου.
Χρημάτισε Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, Πρόεδρος της Επιτροπής Βραβείου Θεάτρου Μελίνας Μερκούρη, του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου και τρεις φορές μέλος της Επιτροπής Απονομής Κρατικών Βραβείων του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. Υπήρξε ένας από τους εμπνευστές και ιδρυτές διαφόρων λογοτεχνικών οργανώσεων και σωματείων (Ένωση Φιλοτέχνων Κύπρου, Εταιρεία Θεατρικών Συγγραφέων Κύπρου, Στέγη Τεχνών, Κυπριακό ΠΕΝ, καθώς και του λογοτεχνικού περιοδικού "Κυπριακά Χρονικά"), ενώ κατά περιόδους διηύθυνε τους εκδοτικούς οίκους "ΚΙΝΥΡΑΣ", "Π.Κ.Ι.", και "ΑΛΑΣΙΑ". Το 1995 ίδρυσε τον εκδοτκό οίκο "ΑΡΜΙΔΑ". Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

πηγή: http://www.ekebi.gr


Η ιστορία της ζωής σας σε 20 λέξεις.
Χωράει και σε λιγότερες…Εγκλωβίστηκα για 40 χρόνια στο ΡΙΚ απ’ όπου δραπέτευα συχνά ζητώντας καταφύγιο στη λογοτεχνία.

Η Αμμόχωστος για μένα…
…είναι ο γενέθλιος χώρος που τον εγκατέλειψα σε βρεφική ηλικία για να ζήσω στη Λευκωσία, στη Μόρφου κι αλλού κι όπου ονειρεύομαι, όπως πιστεύω κι ο ποιητής Κυριάκος Χαραλαμπίδης κι ο νυν δήμαρχός της Αλέξης Γαλανός, να γυρίσω και να εγκατασταθώ στις χρυσές, κατάφορτες ιστορία και μεγαλείο, αμμουδιές της τώρα, στο δείλι της ζωής μου.

Η φιλοπατρία οδηγεί…
…πρέπει να οδηγεί, στην υπέρβαση της φιλαυτίας, σε άλματα έξω από το στενάχωρο “εγώ” και σε συνειδησιακή διάχυση και ταύτιση με το “εμείς”.

Γιατί γράφετε;
Μα, καθώς είπα πιο πάνω, για ν’ απεγκλωβίζομαι απ’ τα συμβατικά και τα στερεότυπα, για να ελευθερώνω τον επαναστάτη, τον ανατροπέα, τον πολέμιο του συμβατικού, τον αμφισβητία οραματιστή που κρύβω μέσα μου.

Ποίηση ή πεζογραφία;
Θα απαντήσω με ένα λακωνικό μου ποίημα:
Ξεκίνησα απ’ τη ρίμα πήγα στο πεζό
τώρα πια είμαι μύστης πάντων των ανωμάλων μας ρημάτων

[Μύστης επί ορατών, τυφλός επί αόρατων.
Επιζώ...]

Ποιο είναι για σας το “τόλμημα της μνήμης”;
Για μένα “τόλμημα μνήμης” είναι να ξεθαρρεύεις πότε-πότε και ν’ αναζητάς, ανατρέχοντας πίσω στα χρόνια της αθωότητάς σου και στις καταβολές της ύπαρξής σου, εκείνες τις καίριες ώρες και στιγμές, εκείνα τα γεγονότα που σε οδήγησαν στην εφηβεία και στην ενηλικίωση και που τελικά σε ωθούν στην αποδοχή της φθοράς και της αναπόφευκτης τελικής ήττας.

Τι σας έχει προσφέρει μια ζωή στα γράμματα;
Κυρίως αμέτρητες ώρες απομόνωσης μπροστά στη γραφομηχανή ή τον υπολογιστή μου, έξω από την περίμετρο των καθημερινών δραστηριοτήτων της οικογένειας και του κύκλου των φίλων μου, να κάνω συντροφιά με πλασματικούς ανθρώπους, σκιές και φάσματα από τον ονειρικό κόσμο του υποσυνειδήτου και της ιστορίας, ατομικής ή καθολικής. Μ’ άλλα λόγια είναι η άνευ τόκων εκταμίευση ηθελημένων στερήσεων και θυσιών. Αυτά για μένα. Δεν ξέρω για τους άλλους…

Ποιον/ποια Κύπριο/α λογοτέχνη ξεχωρίζετε και γιατί;
Από τους πολλούς και αξιολογότατους φίλους λογοτέχνες, που ευτύχησα να έχω, ξεχωρίζω τη Νίκη Μαραγκού. Είναι ταυτόχρονα ατόφια ποιήτρια, πειθαρχημένη διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος, άνετη αφηγήτρια ταξιδιωτικών εμπειριών στις πιο απίθανες γωνιές του πλανήτη, παραμυθογράφος, ζωγράφος και συγγραφέας συνταγών μαγειρικής, που πραγματώνει κιόλας μ’ εξαίρετη μαεστρία.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Μεταξύ άλλων, θεατρικά έργα “Μπάνιο”, “Εγγαστρίμυθοι”, “Γρηγόρης”, “Η αβάσταχτη φιλοπατρία του Π.Φ.K” Λευκωσία 1990, “Face of an island, 24 short stories from Cyprus”, εκδ. Αρμίδα1997, “Εν Παρενθέσει” ποιήματα, εκδ. Αρμίδα 1997, “Οι ντέβα” εκδ. Αρμίδα 2006, “Αμέρικα ’62″ εκδ. Αρμίδα 2008, “Gregory and other stories” εκδ. Αρμίδα 2009, “Το τόλμημα της μνήμης” [συμμετοχή] Καστανιώτης 2011, “Κοάζινος” εκδ. Αρμίδα 2012

πηγή: http://www.parathyro.com

τα βιβλία του Πάνου Ιωαννίδη μπορείτε να τα βρείτε εδώ