H Susan Griffin γεννήθηκε στο Λος Άντζελες στις 26 Ιανουαρίου 1943, είναι μια
οικολογο-φεμινίστρια συγγραφέας. Η ίδια περιγράφει τη δουλειά της ως ένα «σχέδιο
συνδέσεις ανάμεσα στην καταστροφή της φύσης, τη συστολή των γυναικών και του
ρατσισμού, καθώς και τον εντοπισμό των αιτίων του πολέμου στην άρνηση τόσο στον
ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο βίο». Υπάρχουν πολλά δημοσιευμένα γραπτά της. Η Griffin συνεργάστηκε -έγραψε
και διηγήθηκε το βραβευμένο ντοκιμαντέρ του 1990, «Berkeley in the Sixties».
Έλαβε MacArthur χορηγεία για την ειρήνη και τη διεθνή συνεργασία, μια ΝΕΑ Fellowship, και ένα βραβείο Emmy για το θεατρικό έργο
Φωνές.
Τα γραπτά της
- Woman and Nature: the Roaring
Inside Her (1978)
Ecofeminist treatise
- Pornography and Silence:
Culture's Revenge Against Nature (1981) Sociological aspects of
pornography
- "Sadomasochism and the
erosion of self: a critical reading of Story of O," in Against Sadomasochism: A
Radical Feminist Analysis, ed. Robin Ruth Linden (East Palo Alto, Calif. : Frog in the
Well, 1982.), pp. 183–201
- Unremembered Country: poems (Copper Canyon Press, 1987)
- A Chorus of Stones: the Private
Life of War (1993)
Psychological aspects of violence, war, womanhood
- The Eros of Everyday Life:
Essays on Ecology, Gender and Society (1995)
- Bending Home: Selected New
Poems, 1967-1998 (Copper
Canyon Press, 1998)
- What Her Body Thought: a
Journey into the Shadows (1999)
- The Book of the Courtesans: a
Catalogue of Their Virtues (2001)
- Wrestling with the Angel of
Democracy: On Being an American Citizen (2008)
- Transforming Terror:
Remembering the Soul of the World, co-edited with Karen Lofthus Carrington
(University of California Press, 2011)
πηγή: http://en.wikipedia.org
Μ’ αρέσει να σκέφτομαι τη Χάριετ
Τάμπμαν.
Τη Χάριετ Τάμπμαν που κουβαλούσε ένα περίστροφο,
που ’χε το κεφάλι σημαδεμένο από πέτρα που της πέταξε
το αφεντικό (επειδή
αντιμίλησε), που την
είχαν επικηρύξει
για χιλιάδες δολάρια και
ποτέ δεν την έπιασαν, που
δεν έβρισκε καμία χρησιμότητα στο νόμο
όταν ο νόμος ήταν λάθος,
αυτή που αψήφησε το νόμο. Μου αρέσει
να τη σκέφτομαι.
Μ’ αρέσει να τη σκέφτομαι ιδιαιτέρως
όταν σκέφτομαι το
πρόβλημα
της σίτισης των παιδιών.
Ο νόμος απαντά
στο πρόβλημα της σίτισης των παιδιών
με παροχή δέκα δωρεάν γευμάτων το μήνα,
που σημαίνει, στην καθημερινότητα του παιδιού,
πως τρώει μεσημεριανό μέρα παρά μέρα.
Δευτέρα αλλά όχι Τρίτη.
Μ’ αρέσει να σκέφτομαι τον Πρόεδρο
Να τρώει μεσημεριανό τη Δευτέρα, αλλά όχι την
Τρίτη.
Και όταν σκέφτομαι τον Πρόεδρο
και το νόμο, και το πρόβλημα της
σίτισης των παιδιών, μ’ αρέσει να
σκέφτομαι τη Χάριετ Τάμπμαν
και το περίστροφό της.
Κι άλλοτε πάλι
σκέφτομαι τον Πρόεδρο
και άλλους άνδρες,
άνδρες που εξασκούν το νόμο,
που σέβονται το νόμο,
που επιβάλλουν το νόμο,
που κρύβονται πίσω
και λειτουργούν μέσω
και τρέφονται
εις βάρος
παιδιών που πεινάνε
εξαιτίας του νόμου,
άνδρες που κάθονται σε γραφεία με χώρισμα
και σκέφτονται τις διακοπές
και λένε στις γυναίκες
ποιανού έγνοια είναι
να ταΐζει τα παιδιά
να μην είναι υστερικές
να μην είναι υστερικές όπως στη λέξη
υστερικός, ελληνική που θα πει
μήτρα που υποφέρει,
να μην υποφέρουν στη
μήτρα,
να μην νοιάζονται,
να μην ενοχλούν τους άντρες
γιατί εκείνοι προτιμούν να σκέφτονται
άλλα πράματα
και δε θέλουν να πάρουν
τις γυναίκες στα σοβαρά.
Θέλω αυτοί να σκέφτονται τη Χάριετ Τάμπμαν,
και να θυμούνται,
να θυμούνται ότι χτυπήθηκε από έναν λευκό
και επέζησε
έζησε για να επανορθώσει τις αδικίες που υπέστη
και έζησε σε βάλτους
φορώντας ρούχα
ανδρικά
φυγάδευσε εκατοντάδες
σκλάβους, και ποτέ δεν την ’πιασαν,
και ηγήθηκε ενός στρατού,
και κέρδισε μια μάχη,
και αψήφησε τους νόμους
γιατί οι νόμοι ήταν λάθος, θέλω οι άντρες
να μας πάρουν στα σοβαρά.
Κουράστηκα να τους περιμένω να σκεφτούν
τι είναι σωστό και τι λάθος.
Θέλω να φοβηθούν.
Θέλω να φοβηθούν τώρα
όπως εγώ υπέφερα στη μήτρα, και
θέλω να ξέρουν
ότι πάντα φτάνει η ώρα
φτάνει πάντα η ώρα να διορθώσεις
κάθε λάθος,
φτάνει πάντα η ώρα
της τιμωρίας
και η ώρα αυτή
ξεκινά μόλις τώρα.
[μτφρ. kyoko]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου