Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

ΤΑΚΗΣ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ


 Ενωμένα χέρια 

Με κοιτάζεις
Ένα ρουμπίνι ανάβει
Στο βυθό της θάλασσας
Ένας άλικος κύκλος
Με περισφίγγει

Μιλάς
Βουίζουν μέλισσες
Σε μια κυψέλη
Μια αιμάτινη σφραγίδα
Αποτυπώνεται στο στήθος μου

Σωπαίνεις
Γεννιούνται περιστέρια
Παγώνουν τα δάκρυα

Χαμογελάς
Λάμπουν ατέλειωτες
Δροσοσταλίδες
Ένα χέρι αόρατο μ' οδηγεί
Στον προθάλαμο του ονείρου

Από τη συλλογή Ενωμένα χέρια (1980)





Επιτάφιος (Θυμούμαι του μόχθου της σποράς την εποχή...)

Θυμούμαι του μόχθου της σποράς την εποχή
Σέρνει το αμαξάκι της η βροχή
Η ομίχλη ανάβει τις λάμπες
Ναυάγια πνιγμένα αστέρια
Μες στις καμπάνες θαμμένοι αποχαιρετισμοί

Μα κάπου ένας άνεμος
Αναδεύει τα φρύγανα

Εκείνοι που χλεύασαν το φως
Χάθηκαν κάτω από τη γη

Εκείνες που έκλαιγαν
Νιώθουνε μέσα τους ν' αναρριγεί
Το βλέφαρο της χαραυγής

Κάποια ρωγμή ουρανού
Χείλη κρεμασμένα
Που ονειρεύονται ρυάκια

Ανθίζουν κιόλας οι σταυροί

Τα φωτοστέφανα έκρυψαν
Μέσα στο χιόνι τα δάκρυά τους

Και τι θα πείτε για τις λεμονιές
Και τι θα πείτε για τα πορτοκάλια
Όταν φορέσουνε τα γιορτινά τους τα Χριστούγεννα

Μάγοι κι αρνάκια
Θα ξανασμίξουν τα χνώτα τους
Για να ζεστάνουν το άστρο
Πάντα ίδιο
Και πάντα καινούργιο
Που τώρα κείτεται νεκρό

Από τη συλλογή Επιτάφιος (1951)





Ο Τ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ.





Μέσα από το φέγγος των λέξεων

Μέσ' απ' το φέγγος των λέξεων
Ή μέσα από ένα πένθος
Που δεν έχει ουρανό
Οι ποιητές μεταναστεύουν
Σε μιαν άλλη σιωπή
Όπου στραφτοκοπούν
Χιλιάδες άσπιλες ψυχές
Χιλιάδες γαμήλια
Δαχτυλίδια

Από τη συλλογή Οι δρόμοι του ουρανού (2006)





Ο Τ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗ.


Τάκης Βαρβιτσιώτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης (1916 - 1 Φεβρουαρίου 2011) ήταν Έλληνας ποιητής, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ήταν «βαθύς γνώστης της λυρικής τέχνης[...], ποιητής Ευρωπαίος, που του αξίζει ο έπαινος όχι μόνο της ιδιαίτερης του πατρίδας αλλά των καλλιεργημένων ανθρώπων όλου του κόσμου», σύμφωνα με τον Οδυσσέα Ελύτη.
Γεννήθηκε το 1916 στη Θεσσαλονίκη, όπου και διέμενε από τότε. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το 1940 διορίστηκε δικηγόρος, έμεινε όμως αφιερωμένος αποκλειστικά στηνποίηση.
Απεβίωσε την 1η Φεβρουαρίου 2011.

Το έργο του

Στα γράμματα εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1936 από το περιοδικό Μακεδονικές Ημέρες, ενώ οι περισσότερο συγκροτημένες εμφανίσεις του έγιναν μια δεκαετία αργότερα με την έκδοση του περιοδικού Κοχλίας. Το 1949 εκδίδει την πρώτη ποιητική συλλογή του, «Φύλλα ύπνου». Ακολούθησαν τα έργα:
Φύλλα ύπνου (1949)
Επιτάφιος (1951). Έργο που θα μελοποιήσει ο Μάνος Χατζιδάκις.
Το χειμερινό ηλιοστάσιο (1955)
Ξύλινο άλογο (1955)
Αλφαβητάριο (1955)
Η γέννηση των πηγών (1959) (Βραβείο Ποιήσεως των Δώδεκα)
Το πέπλο και το χαμόγελο (1963)
Η μεταμόρφωση (1971)
Η φθινοπωρινή σουίτα (1975)
Ταπεινός αίνος προς την Παρθένο Μαρία (1977) ( Βραβείο Ποιήσεως της Ακαδημίας Αθηνών)
Η Άννα της απουσίας (1979)
Ενωμένα χέρια (1980)
Σύνοψη, ποιήματα, (τόμος Α΄) (1980)
Σύνοψη, ποιήματα, (τόμος Β΄),(1981)
Καλειδοσκόπιο (1983)
Η ατραπός (1984) (Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης)
Fragmenta ή Η βλάστηση των ορυκτών (1985)
Δέκα ποιήματα της οργής και του χρέους (1986)
Ακόμα ένα καλοκαίρι (1987)
Σύνοψη, ποιήματα, (τόμος Γ΄) (1988)
Η θαυμαστή αλιεία, Παγκόσμιο Βραβείο Ποίησης Fernando Rielo στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, Νέα Υόρκη, 1988.
Νήματα της Παρθένου (1997)
Όχι πια δάκρυα (1998)
Τα δώρα των μάγων (1999)
Άτριον (2000)
Μικρά ερωτικά εγκώμια (2002)
Το χιόνι πάντα μένει (2002)
Επίσης ο Τάκης Βαρβιτσιώτης είχε εκδώσει κριτικά δοκίμια για το έργο του Γιώργου Σαραντάρη και του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Μετέφρασε πολλούς Γάλλους, Ισπανούς και Νοτιοαμερικανούς ποιητές. Τελευταία το σύνολο του ποιητικού του έργου είχε κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.

Διακρίσεις

Ο Τάκης Βαρβιτσιώτης ήταν από τους πιο πολυμεταφρασμένους και πολυβραβευμένους ποιητές μας, είχε λάβει πλήθος τιμητικών διακρίσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό:
Βραβείο Ποίησης της Ομάδας των Δώδεκα, 1959
Βραβείο Ποίησης του Δήμου Θεσσαλονίκης, 1959
Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών, 1977
Χρυσό Μετάλλιο της πόλεως Λουβαίν, 1980
Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1985
Χρυσό Μετάλλιο του Συνδέσμου Εκδοτών Βόρειας Ελλάδας, 1986
Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, 1987
Χρυσό Μετάλλιο των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, 1987
Παγκόσμιο Βραβείο Μυστικιστικής Ποίησης του Ισπανικού Ιδρύματος Φερνάντο Ριέλο στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, 1988 (Νέα Υόρκη)
Τίτλος και Παράσημα του Ιππότη του Γαλλικού Τάγματος των Γραμμάτων και των Τεχνών από το Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας, 1989
Χρυσό Μετάλλιο του Υπουργείου Μακεδονίας – Θράκης, 1989
Αργυρό Μετάλλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης, 1989
Χρυσό Βραβείο της Μουσικής Εταιρείας Βόρειας Ελλάδας, 1990
Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας της Ελληνικής Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων, 1992
Διεθνές Βραβείο Γκόντφριντ φον Χέρντερ από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης, 1994
Διάσημα του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, 1995
Αναγόρευσή του ως μέλους της Διεθνούς Ακαδημίας Μιχαήλ Εμινέσκου, 1995
Χρυσό Μετάλλιο τιμής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, 1995 (Λουξεμβούργο)
Διεθνές Βραβείο Ίμπλα : μία γέφυρα για την Ευρώπη, εκ μέρους του ιταλικού κράτους, 1997
Μακεδονικό Αριστείο Γραμμάτων και Τεχνών εκ μέρους του Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού, 1997
Εκλέγεται ως αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, 1998
Βραβείο Φρειδερίκου Μάθιους, 1999
Αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στις 9 Αυγούστου 1999
Ο Βαρβιτσιώτης έλαβε μέρος σε συνέδρια και διεθνείς συναντήσεις ως εκπρόσωπος της Ελλάδας. Επισκέφθηκε τις ΗΠΑ, επίσημα προσκεκλημένος, όπου διάβασε ποιήματά του κι έδωσε διαλέξεις σε μεγάλα Πανεπιστήμια (ΧάρβαρντΠρίνστονΓέηλΜπάφαλοΚαλιφόρνιας κ.α.)
Το έργο του έχει μελετηθεί από τον Κώστα Στεργιόπουλο («Περιδιαβάζοντας», Τόμος Ε΄, Εκδόσεις Κέδρος), ενώ σημαντικός είναι και ο τόμος «Για τον Τάκη Βαρβιτσιώτη» (Κώστας Π. Μιχαηλίδης, Θ. Δ. Φραγκόπουλος, Ευθύνη). Πλήθος μελετητών, εντός και εκτός Ελλάδος, έχουν ασχοληθεί με την ποίησή του.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Κωνσταντίνος Ηροδότου, Ο κίνδυνος του αστερία - Το σύμβολο του άστρου στην ποίηση του Τάκη Βαρβιτσιώτη. Μια πρόσφατη μελέτη του έργου του ποιητή.
Υλικό αρχείου (συνεντεύξεις, κ.α) - από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
«Ποιητής σπάνιας ευαισθησίας», άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Έθνος», 2 Φεβρουαρίου 2011.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...