Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ - Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ είναι μη γίνω "ποιητής"



Εκείνο που φοβάμαι πιο πολύ  
είναι μη γίνω "ποιητής"
  
Μην κλειστό στο δωμάτιο
  
ν' αγναντεύω τη θάλασσα
  
κι απολησμονήσω.
  
Μην κλείσουνε τα ράμματα στις φλέβες μου
  
κι από θολές αναμνήσεις και ειδήσεις της ΕΡΤ
  
μαυρίζω χαρτιά και πλασάρω απόψεις.
  
Μη με αποδεχτεί η ράτσα που μας έλειωσε
  
για να με χρησιμοποιήσει.
  
Μη γίνουνε τα ουρλιαχτά μου μουρμούρισμα
  
για να κοιμίζω τους δικούς μου.
  
Μη μάθω μέτρο και τεχνική
  
και κλειστώ μέσα σε αυτά
  
για να με τραγουδήσουν.
  
Μην πάρω κιάλια για να φέρω πιο κοντά
  
τις δολιοφθορές που δεν θα παίρνω μέρος
  
μη με πιάσουν στην κούραση
  
παπάδες και ακαδημαϊκοί
  
και πουστέψω
  
Έχουν όλους τους τρόπους αυτοί
  
και την καθημερινότητα που συνηθίζεις
  
σκυλιά μας έχουν κάνει
  
να ντρεπόμαστε για την αργία
  
περήφανοι για την ανεργία
  
Έτσι είναι.
  
Μας περιμένουν στη γωνία
  
καλοί ψυχίατροι και κακοί αστυνόμοι.
  
Ο Μάρξ...
  
τον φοβάμαι
  
το μυαλό μου τον δρασκελάει και αυτόν
  
αυτοί οι αλήτες φταίνε
  
δεν μπορώ γαμώτο να τελειώσω αυτό το γραφτό
  
μπορεί...ε;...μίαν άλλη μέρα...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΩΓΟΥ-ΜΟΝΑΞΙΑ




Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 1 Ιουνίου 1940 και αυτοκτόνησε με χάπια και αλκοόλ στις 3 Οκτωβρίου 1993. Ξεκίνησε από μικρή καριέρα στην ηθοποιία αλλά αργότερα στράφηκε στην ποίηση. Τα ποιήματα της είναι γνωστά για τον αντισυμβατικό και συνειρμικό χαρακτήρα τους καθώς και τις αναρχικές ιδέες που πρόβαλε. Είχε μια κόρη, την Μυρτώ.
Εργάστηκε από μικρή ηλικία σε παιδικούς θεατρικούς θιάσους και στον κινηματογράφο, κυρίως σε ταινίες της Φίνος Φιλμς. Σπούδασε στην δραματική σχολή του Τάκη Μουζενίδη και στην σχολή χορού Πράτσικα, Ζουρούδη και Βαρούτη. Πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο Ντίνου Ηλιόπουλου, το 1961, στο έργο των Ευαγγελίδη - Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό». Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ασχολήθηκε με την ποίηση, εγκαταλείποντας τον κινηματογράφο. Το πρώτο της βιβλίο εκδόθηκε με τίτλο "Τρια κλικ αριστερά".

Φιλμογραφία (ως πρωταγωνίστρια)
Το βαρύ πεπόνι (1977) - σκηνοθεσία: Παύλος Τάσιος .... Τούλα
Παραγγελιά (1980) - σκηνοθεσία: Παύλος Τάσιος .... Κατερίνα
Όστρια, το τέλος του παιχνιδιού (1984) - σκηνοθεσία: Ανδρέας Θωμόπουλος
[Επεξεργασία]Υπόλοιπη φιλμογραφία
Το έξυπνο πουλί (1961)... Μαρίνα Μανή
Νόμος 4000 (1962) .... Κλειώ
Η ψεύτρα (1963) .... Ντόλυ
Κάλλιο πέντε και στο χέρι (1965) .... Μπέτυ Κωνσταντινέα
Ο τρελός τα 'χει τετρακόσια (1968)... Καίτη Λαμπρέτα
Αγάπη για πάντα (1969)... Πένυ

Βιβλία της Κατερίνας Γώγου

Τρία κλικ αριστερά, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1978
Μεταφράστηκε στα Αγγλικά ("Three clicks left") από τον Jack Hirschman και κυκλοφόρησε στην Αμερική to 1983, από τις εκδόσεις "Night Horn Books" του San Francisco. (Night Horn Books, 495 Ellis Str., Box 1156, San Francisco, CA 94102)
Ιδιώνυμο, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1980
Το ξύλινο παλτό, Εκδόσεις Καστανιώτη, ISBN 960-03-0292-8, 1η έκδοση 1982
Απόντες, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1986
Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1η έκδοση 1988
Νόστος, Εκδόσεις Λιβάνη, 1η έκδοση

Μεταθανάτιες κυκλοφορίες

Με λένε Οδύσσεια, Εκδόσεις Καστανιώτη, ISBN 960-03-3227-4, 1η έκδοση 2002
Νόστος, Εκδόσεις Καστανιώτη, ISBN 960-03-3796-9, Επανέκδοση 2004

Βιβλία για την Κατερίνα Γώγου

Βιργινία Σπυράτου: Κατερίνα Γώγου: Έρωτας Θανάτου, Εκδόσεις Βιβλιοπέλαγος, 1η έκδοση 2007

Δισκογραφία

Ποιήματα από ήδη εκδοθέντα βιβλία της χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία του (πρώην συζύγου της) Παύλου Τάσσιου "Παραγγελιά" (με υπόθεση βασισμένη στην ιστορία του Νίκου Κοεμτζή). Η μουσική της ταινίας, που έγραψε ο (μετέπειτα διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος) Κυριάκος Σφέτσας και επένδυσε τα εν λόγω ποιήματα, κυκλοφόρησε σε δίσκο (ΕΜΙ-1981) με τίτλο "ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ".Λίγο μετά το θάνατό της η EMI-Minos κυκλοφόρησε το δίσκο "ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ" σε CD (remastered ADD) το 1995.
Κυκλοφόρησε σε CD και το 2006 (σε περιορισμένα αντίτυπα) στη σειρά "Αποκλειστικές Επανεκδόσεις" των "Metropolis".

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι


«Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά, οι φίλοι μου είναι σύρματα τεντωμένα», τραγουδούν οι «Magic De Spell» πριν από χρόνια, μελοποιώντας τους στίχους της «καταραμένης» ποιήτριας Κατερίνας Γώγου. Το τραγούδι «μπαίνει» στα σπίτια των ανθρώπων, ψιθυρίζεται από τους νέους, γράφεται ως σύνθημα σε τοίχους παλιών νεοκλασικών σπιτιών. Κάποιοι ίσως δεν γνωρίζουν την προέλευση των στίχων, μα τούτο συνιστά ένα δευτερεύον ζήτημα όταν η τέχνη κατορθώνει να διεισδύσει στις ψυχές των ανθρώπων, να εγείρει ένα σιωπηλό, ως τότε συναίσθημα, να διαμορφώσει εκείνο το κατάλληλο ύφος για να διοχετευθεί, ελεύθερη πια ολόκληρη η ανθρώπινη ευαισθησία. Ο λόγος γίνεται έτσι αληθινός, των ανθρώπων λόγος.

ΕΜΕΝΑ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ


 Η Κατερίνα Γώγου έκανε ποίηση σε μια εποχή που οι άλλοι "ποιητές" έκαναν δημόσιες σχέσεις. Πάνω από όλα ήταν η ίδια ποίηση. Ανάμεσα σε χάπια, ποτά, σβησμένα τσιγάρα, φτωχογειτονιές, προδοσίες...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...