Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

ΤΑΣΟΣ ΚΟΡΦΗΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ





Όχι μόνο να ζήσεις μα ούτε και να πεθάνεις δεν μπορείς σ’ αυτήν την πολυκατοικία,
με τους τόσους αδιάφορους ενοίκους να δαιμονίζονται στα διπλανά διαμερίσματα
ή, ακόμα, να χτυπάνε τα ντουβάρια για να πάψουν τα μοιρολόγια της μάνας σου
που, σαν το χλωμό κερί, θα λιώνει κοντά σου.
Και το αγγελτήριο του θανάτου κολλημένο στην κοινή εξώθυρα,
ανάμεσα σ’ «Ενοικιάζεται» και σε «Πωλείται» χωρίς να ξέρει κανείς
που βρίσκεται το κουφάρι σου, ποια πόρτα πρέπει να χτυπήσει για να σ’ αποχαιρετήσει.
Κι αντί για χέρια ευλαβικά να σε μεταφέρουν, την ώρα
που το σπίτι ηρεμεί, σαν καράβι που βούλιαξε,
άβολα σφηνωμένος στο ασανσέρ να υποφέρεις
και πάλι ολομόναχος τις αλυσίδες και τα γρανάζια.



Για κάποιον νέο μόνο .

Οι δρόμοι αψέντι ευώδιασαν αψύ,
υγρές θηλές οι αφύλακτες διαβάσεις·
μ’ άνθη γεμίσαν οι ερημιές, κι εσύ
μαζεύεσαι νωρίς για να διαβάσεις.

Φοβάσαι το έξω, νιώθεις κούραση
για τα παιχνίδια, τις φωτοσκιάσεις
του μάταιου κόσμου. Απόμεινες νησί·
γι’ αλλού δεν έχει βάρκα να περάσεις.

Σπίτι κι αυλή, βιβλίο και μουσική·
φουντώνει ο μύθος, κλέβει την αλκή.
Τ’ άγουρο φρούτο γέμισε σαράκι.

Και μένει, συντροφιά κι αυτή κρυφή,
κάποιου σονέτου η δύσκολη γραφή,
a la maniere de Κώστα Καρυωτάκη.




"Υστεροφημία"

...Οταν υποχωρήσουμε πια κάτω από τον καταιγισμό του
πυρός
και τα μάτια μας τυφλωθούν
 από τα μάκρη της ηρεμίας
και δεν υπάρχει πια ο πυρετός,
 το γυμνό αγκάθι
δε μας ενοχλεί
 κι η σκέψη μας σταματήσει να μας
οδηγεί
σε αδιέξοδες
 κατευθύνσεις, τότε
τα πράγματα που
 αγγίξαμε θα μας θυμούνται.
Θα υπάρχουν εκεί, στους δρόμους, στα λιμάνια
και στα καπηλειά
φορτωμένα ακριβές πραμάτειες:
 αισθήματα και αισθήσεις,
νοσταλγώντας τις συνουσίες τους με τη μοναξιά μας,
τη γυμνή κόψη που λουλούδισε το στέρνο τους...





Μικραίνει ο κόσμος

Μικραίνει ο κόσμος κι η θάλασσα γίνεται κήπος,
στερεύει το φως στις γυμνές αποβάθρες,
μ' ασβέστη σκεπάζουν τα δάκρυα.
Σεντόνι λευκό, χειρουργείου
σκεπάζει τ' ανήσυχα χέρια.

Μα εσύ ματωμένη καρδιά μου
και πάλι μαζί σου με πας
ταξιδιώτη με πας για ναυάγιο.



Για κάποιον νέο μόνο .

Οι δρόμοι αψέντι ευώδιασαν αψύ,
υγρές θηλές οι αφύλακτες διαβάσεις·
μ’ άνθη γεμίσαν οι ερημιές, κι εσύ
μαζεύεσαι νωρίς για να διαβάσεις.

Φοβάσαι το έξω, νιώθεις κούραση
για τα παιχνίδια, τις φωτοσκιάσεις
του μάταιου κόσμου. Απόμεινες νησί·
γι’ αλλού δεν έχει βάρκα να περάσεις.

Σπίτι κι αυλή, βιβλίο και μουσική·
φουντώνει ο μύθος, κλέβει την αλκή.
Τ’ άγουρο φρούτο γέμισε σαράκι.

Και μένει, συντροφιά κι αυτή κρυφή,
κάποιου σονέτου η δύσκολη γραφή,
a la maniere de Κώστα Καρυωτάκη.





Των μεγάλων χώρων


Ω πόσα ποιήματα βιωμένα και όχι γραμμένα
Σε καφενεία σταθμών ή σε ανήσυχες αποβάθρες
Την ώρα που το σμίξιμο ακολουθεί το χαμό,
Και πρέπει να ενωθείς με το πλήθος
Ή άσκοπα να περιμένεις το νυχτερινό επιβάτη.

Ω πόσο προσφιλείς είναι αυτοί οι μεγάλοι χώροι όταν αδειάζουν
Και μένεις ασάλευτος, ανάμεσα στη γη και τον ουρανό
Σαν το κυπαρίσσι,
Που χρόνια ονειρεύεται ν' αφήσει τους τάφους, να γίνει
Κατάρτι σε πλοίο.

Από τη συλλογή
 Εγκώμια (1993)  

Read more: Μικρός Ναυτίλος: Τάσος Κόρφης, Των μεγάλων χώρων http://littlenautilus.blogspot.com/2010/10/blog-post.html#ixzz24uOxOu2H 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial No Derivatives






Ρομποτής Τάσος  Ψευδώνυμο: Κόρφης Τάσος


Τόπος Γέννησης:
Κέρκυρα
Έτος Γέννησης:
1929
Έτος Θανάτου:
1994
Λογοτεχνικές Κατηγορίες:
Πεζογραφία
Ποίηση
Δοκίμιο
Μετάφραση
Βιογραφικό Σημείωμα



Ο Τάσος Κόρφης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Τάσου Ρομποτή) γεννήθηκε στην Κέρκυρα, γιος του μουσικοσυνθέτη Γεράσιμου Ρομποτή. Τέλειωσε το Γυμνάσιο στην Πάτρα και μαθητής ακόμη δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Χαραυγή και στην εφημερίδα του Πύργου Αυγή. Το 1947 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και μπήκε στη Ναυτική Σχολή Δοκίμων. Από την αποφοίτησή του το 1951 ως το 1982 εργάστηκε ως αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Αντιναυάρχου Αρχηγού του Στόλου. Υπηρέτησε σε πολεμικά πλοία, τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και τέλειωσε επίσης τη Ναυτική Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Αμύνης του ΝΑΤΟ στη Ρώμη. Εκπροσώπησε τη χώρα με σε νατοϊκά επιτελεία. Στο χώρο των Γραμμάτων 
ασχολήθηκε με την πεζογραφία, την ποίηση, το δοκίμιο, τη μελέτη και τη μετάφραση. Τιμήθηκε με το Έπαθλο Κυπριακών Γραμμάτων, το έπαθλο Νίκου Καββαδία και το Β΄ Κρατικό Βραβείο Διηγήματος. Πέθανε στην Αθήνα. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Τάσου Κόρφη βλ. Πέγκλη Γιολάντα, «Τάσος Κόρφης – Ρομποτής. Ένας πολυδιάστατος πνευματικός άνθρωπος», Η λέξη125, 1-2/1995, σ.81-85 και Πολιτάρχης Γ.Μ., «Κόρφης Τάσος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας9. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.



Ενδεικτική Βιβλιογραφία


• «Μια ακούσια υποχώρηση: Τάσος Κόρφης», Πόρφυρας71-72 (Κέρκυρα), 10/1994-3/1995, σ.43-48.

• Παπαγεωργίου Χρ., «Ο ποιητής των λιμανιών», Διαβάζω376, 7-8/1997, σ.130.
• Παπακωνσταντίνου Δημ.Κ., «Τάσος Κόρφης: Ποιήματα», Νέα Εστία114, ετ.ΝΖ΄, 1η/10/1983, αρ.1350, σ.1239-1242.
• Πέγκλη Γιολάντα, «Εγκώμια», Διαβάζω338, 22/6/1994, σ.27-29.
• Πέγκλη Γιολάντα, «Τάσος Κόρφης – Ρομποτής. Ένας πολυδιάστατος πνευματικός άνθρωπος», Η λέξη125, 1-2/1995, σ.81-85.
• Πολιτάρχης Γ.Μ., «Κόρφης Τάσος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής
Λογοτεχνίας9. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.
• Σπυροπούλου - Μαρδικιάν Χρύσα, «Τάσος Κόρφης, ο εστέτ», Αναγνώσεις· Δοκίμια, σ.33-37. Αθήνα, Πρόσπερος, 1992.
• Σταματίου Κώστας, Κριτική για τα Ποιήματα, Τα Νέα, 5/11/1983.
• Τσακνιάς Σπύρος, «Μικρά ναυάγια σε μεγάλα λιμάνια», Διαβάζω114, 13/3/1985, σ.63-64.
• Χατζίνης Γιάννης, «Τάσου Κόρφη: Ένα έρημο σπίτι», Νέα Εστία95, ετ.ΜΗ΄, 1/1/1974, αρ.1116, σ.65.


Εργογραφία

(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

Ι.Ποίηση
• Ημερολόγιο. Αθήνα, Ζάρβανος, 1963.
• Ημερολόγιο2 · Ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1964.
• Ημερολόγιο3 · Πεζά ποιήματα. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1968.
• Ημερολόγιο. Θεσσαλονίκη, Διαγώνιος, 1971.
• Λαϊκά δίστιχα· Σειρά Λαϊκή Τέχνη. Αθήνα, Πρόσπερος, 1977.
• Εργόχειρα· Ποιήματα – Ποιητικά πεζά. Αθήνα, Πρόσπερος, 1977.
• Ποιήματα. Αθήνα, Πρόπσερος, 1983.
• Παυσίλυπα· Σονέτα και Χάι - Κου. Αθήνα, Πρόσπερος, 1987.
• 153
Graffitti μονόστιχα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1992.
• Εγκώμια· Ποιήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1993.
• ΠοιήματαΒ’. Αθήνα, Πρόσπερος, 1997.
• Συνυπάρξεις. Αθήνα, Πρόσπερος, 1982.


ΙΙ.Πεζογραφία
• Ταξίδι χωρίς πολικό. 1953.
• Ένα έρημο σπίτι· Πεζογραφήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1973.
• Πατρογνωσία· Πεζογραφήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1984.
 
• Δελτίο συμβάντων· Μικρά πεζά. Θεσσαλονίκη, Τα Τραμάκια, 1995.
 

ΙΙΙ.Δοκίμια - Ανθολογίες
• Ρώμος Φιλύρας· Συμβολή στη μελέτη της ζωής και του έργου του. Αθήνα, Πρόσπερος, 1974.
• Νίκος Καββαδίας· Συμβολή στη μελέτη της ζωής και του έργου του. Αθήνα, Πρόσπερος, 1978.
• Ματιές σε ποιητές του μεσοπολέμου· Δοκίμια. Αθήνα, Πρόσπερος, 1978.
• Καταθέσεις όψεως· Άρθρα και επιφυλλίδες. Αθήνα, Πρόσπερος, 1982.
• Ποιητική ανθολογία 1982· 56 φωνές. Αθήνα, Πρόσπερος, 1983.
• Ποιητική ανθολογία 1983· 59 φωνές. Αθήνα, Πρόσπερος, 1984.
• Ναπολέων Λαπαθιώτης· Συμβολή στη μελέτη της ζωής και του έργου του. Αθήνα, Πρόσπερος, 1985.
• Βιογραφία Στρατή Δούκα· 1895-1936. Αθήνα, Πρόσπερος, 1988.
• Ματιές στη λογοτεχνία του μεσοπολέμου. Αθήνα, Πρόσπερος, 1991.
• Ποιητική ανθολογία 1991· 49 φωνές. Αθήνα, Πρόσπερος, 1992.

IV. Μετάφραση
Ezra Pound, Lustra · Ποιήματα· Μετάφραση Τάσου Κόρφη. Αθήνα, Πρόσπερος, 1977.
• Ezra Pound, Ποιήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1981.
• Συνυπάρξεις· (Borges – Jakob – Amy Lowell- Mansour – Prevert – Supervielle – Ungaretti). Αθήνα, Πρόσπερος, 1982.
• William Carlos Williams, Ποιήματα. Αθήνα, Πρόσπερος, 1989.


Επιπλέον Πληροφορίες
Αρχείο του λογοτέχνη υπάρχει στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.)





5 σχόλια:

  1. ΠΟλύ ωραίο αφιέρωμα... Θα σας επισκέπτομαι τακτικά από εδώ και πέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με συγκινεί το ενδιαφέρον σου και τα καλά σου λόγια μου δίνουν κουράγιο να συνεχίσω... Να είσαι καλά!

      Διαγραφή
    2. Εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε. Εσύ να συνεχίσεις.

      Διαγραφή
  2. Υπέροχο αφιέρωμα , Κωνσταντίνε!
    Χρυσάνθη Πολύζου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Κατερίνα Γώγου «Μου μοιάζει ο άνθρωπος μ' έναν ήλιο, που καίγεται από μόνος του»

  Γράφει η Θέκλα Γεωργίου Επιλογή μουσικής Θέκλα Γεωργίου και Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης «Ο μόνος τρόπος να ζήσεις και να πεθάνεις είναι να ...